โจร…..ในคราบสาวสวย
ที่ร้านเกิดเรื่องวุ่นๆ ขึ้น ปรากฏมีเงินเด็กหายในห้องแต่งตัว มา สามสี่คืนติดต่อกัน สร้างความปวดเศียรเวียนเกล้าให้กับผมยิ่งนัก ไหนจะเป็นเงิน ไหนจะโทรศัพท์ มือถือ และน้องๆ แต่ละคนใช้โทรศัพท์ ถูกที่ไหน iphone bb samsung เอย เครื่องหนึ่งเป็นหมื่น ๆทั้งโหลดภาพ ส่งอะไรไม่รู้ มั่วกันไปหมด ดูหนัง ฟังเพลงกันไป เห็นเติมเงินกันไม่หยุดหย่อนทะเลาะกับแฟน เมามาก็เขวี้ยงลงพื้นแตกก็ซื้อกันใหม่ ไม่รู้ค่าเงินเอาเสียเลย พอตกรุ่นหน่อยกลัวน้อยหน้าเพื่อนก้อเปลี่ยนใหม่เป็นสังคมที่ แข่งขันกันสูงเหลือเกิน ห้องแต่งตัวผู้หญิงก็มีล๊อกเกอร์ ให้ หายแม้กระทั่งเงินในกระเป๋าที่ถืออยู่ ยังหาย แสดงว่าต้องมีมืออาชีพหลุดเข้ามาในกลุ่มน้อง ๆผู้หญิง มีเด็กมารายงานของหาย เสื้อเจ๊คเก๊ตมั้ง รองเท้ามั้งเงินมั้ง เกือบอาทิตย์มาแล้ว ผมเรียกประชุมก็แล้ว ประกาศมีโทษก็แล้ว แต่ของก็ยังหายผมเลยประมวลเอาด้วยตัวเอง ว่ามีพนักงานใหม่ ๆเข้ามาในเดือนพฤศจิกายนนี้ กี่คน ไล่ไปไล่มา สรุป มีน้อง ใหม่ เจ็ดคน ผม จำแนกแบ่งเป็นเรียนหนังสือกับไม่เรียน ทำเป็นตารางไว้ เพื่อหา คนแปลกปลอม และสังเกตุ ร่วมกับเด็กรับรถ ว่าใคร ที่มาเอง ใครที่มีแฟน มารับ ใช้รถอะไร ยี่ห้อไหน มอเตอร์ไซค์ หรือรถยนต์ แล้วค่อยตัดที่ละช้อยส์เหลือ ตัวเลือก เพียงสามคน สมมุติชื่อได้ดังนี้ น้อง เอ น้องบี และน้องซี และดู ว่าใคร ก๋ากั้นที่สุด พูดเสียงดัง ขี้เมา ตัดออก ไป ทีละคน ตัดน้องซีออกไป เหลือ น้องเอ อายุ 19 พูดจาน้อย สุภาพ แอ๊บแบ๊ว ที่สุด และ น้อง บี อายุ 21ไม่ค่อยพูด เงียบเฉย ไม่ค่อยมีปัญหา แต่ชอบเก็บตัว ไม่สุงสิงกับใคร ลูกค้าก็ชอบ ทิปก้อดี และสังเกตุ ให้มาม่า ดู ว่าใครชอบเข้าห้องแต่งตัวบ่อย ที่สุด และทั้งสองคน มีแฟนมารับ ไม่มีรถมาเอง น้องเอชอบให้เด็กเสริฟ ในร้านไปส่ง สลับกับ ให้แฟนมารับ เด็กรับรถรายงานว่า แฟนมารับหน้าตาวัยรุ่น หัวทองส่วนน้องบี มีแฟน เหมือนเป็นทอมมารอรับน้องซีที่ตัดออกไปเพราะ ขับรถมาเอง ชอบเมาสนุกๆๆ ดึก ๆชอบออกไปเที่ยวกับเพื่อน มาแป๊บเดียวก็สนิทกับคนอื่น ๆแล้ว เหลือเอกับ บี ผม วางสาย เด็กเก่า ไว้ สามสี่คน ให้รายงานว่า ในห้องวีไอพี คนไหน ดูแลลูกค้า ดีที่สุด คนไหน ขอทิป คนไหนไม่ขอ เพื่อประเมินเหตุการณ์ประเมิน แล้ว ผู้เข้าข่ายน่าสงสัย อยู่ ที่สองคนนี้ เพราะชอบเข้า ห้องแต่งตัว ตอนดึก ๆทั้งคู่ ความน่าจะเป็นน่าจะอยู่ในสองคนนี้ ตอนนี้ ผมมีข้อมูลอยู่ในมือแล้วคร่าวๆๆ และล่าสุด
เมื่อคืนวานนี่เอง น้องพิงค์ เมามาบอกว่า ได้ทิปมา พันสาม ใส่ไว้ในกระเป๋าถือ ดื่มเหล้ากับลูกค้า เงินหายไป 1 พันบาท เหลือสามร้อย ออกมาโวยวาย ว่าไปเข้าห้องน้ำแป๊บเดียว สองสามครั้ง ไม่น่าหาย หรือหล่นหาย ที่ไหนไม่รู้มาม่ารีบ มารายงาน ผมกำลังดื่มเหล้าอยู่หน้าร้าน พอดี ผมถามว่า เด็กนั่งกี่คนมาม่า ตอบว่า หกคน ผมถามว่า มีน้อง เอและบีไหม มาม่าตอบว่ามีทั้งคู่ ผมบอกให้เรียกมาตอนนี้เลย เอกับ บี มาพบผม มาม่าที่รับลูกค้า ให้อยู่ ด้วยผมสั่งให้เปิดกระเป๋า เอรีบเปิด แล้วรื้อออกมาให้ดู บอกลูกค้าให้ทิปมา สามร้อย เงินเก่า มีสี่สิบ เป็นสามร้อยสี่สิบ บีมีสีหน้าตกใจ ค่อยหยิบเงินช้า ๆ มือไม้สั่น มีเงิน อยู่ สามพันแปด บอกลูกค้าให้ทิป มา ห้าร้อย เมื่อกี้นี้ เงินเก่าจำไม่ได้ ผมจำได้ เอกำลังเรียนอยู่ ปีสอง บีไม่ได้เรียนหนังสือ ผมพยักหน้าแล้วบอกไม่มีอะไรหรอก เพื่อนๆเงินเขาหาย และ แค่มีคนสงสัยเฉยๆ ไปทำงานเถอะ ทั้งสองบอกว่าตอนนี้ ว่างแล้ว ผมบอกงั้นเดี่ยวมาม่า คงมาเรียกเอง แล้วลูบหัว ทั้งคู่ ให้สบายใจ ทั้งสองไหว้ และ เดินกลับไป ผมบอกมาม่า ว่าให้ดู ว่าใครจะเข้าห้องน้ำก่อนกัน มาม่าทำ เป็นเดิน ไปส่ง กอดเอวไป แล้วเลี่ยงไปหน้าบาร์ กลับมาบอกผม ว่า เอเข้าห้องน้ำ เห็นเด็ก บอก บีไปไขล๊อคเกอร์ ผมทะลึ่งพรวดลุกทันที สั่ง มาม่า ” ไป ยึดกระเป๋า น้องบีที่ล๊อคเกอร์ ไว้ อย่าเพิ่งทำอะไร รอผมอย่างเดียว ” ผมเป็นฝ่ายเดิน เข้าห้องน้ำผู้หญิง
เด็กๆ สาว ๆสองสามคน กำลัง เขียนคิ้ว แต่งหน้า อยู่หน้ากระจก ตกใจ ผมถาม เห็นน้องเอไหม สาว ๆบอก อยู่ในส้วม ผมบอกให้ออกมา เธอกดชักโครก ดัง 1 ครั้ง บอก “มีอะไรคะพี่ “ผมเรียก” หนู ออกมาก่อน “เธอ เปิดประตูออกมา หน้าตาปกติ ยิ้มใส ๆ ผม ขอดูกระเป๋า เธอรีบเปิดให้ดู มีเงิน อยู่เท่าเดิม ผมบอกขอโทษที ไม่มีอะไรหรอก มาม่า วิ่งมาบอก น้องบี ร้องไห้ใหญ่แล้ว เพื่อน ๆสงสัย เข้าไปต่อว่ากันใหญ่ ผมบอก รีบกันน้องบี ไปไว้ที่อ๊อฟฟิต โดยด่วน ก่อนจะโดน รุมจากสาว ๆขาโจ๋ เด็กเก่าผมบอกเอ” หนู ไปรอทีอ๊อฟฟิตนะ ” เธอไหว้สวยแล้วเดินตามมาม่า ไปอย่างว่าง่าย ๆ ผมเข้าไปในห้องน้ำที่เอเพิ่งใช้ เทถังขยะออก ใช้ เท้าเขี่ย ๆ ทิชชุ่ สาว ๆใช้ทิชชู่เปลืองเสมอไม่มีอะไร นอกจากร่องรอย ของการชำระ ผมมองหา ทั้งรอบ ๆห้องน้ำไม่มีอะไร ผมตัดสินใจ ยกฝาคันชักโครกขึ้นเวลาเรากดน้ำใส่ชักโครก เห็น ลูกลอย ผลุบโผล่ ผมเจอแล้วของกลางผม เอามือคลำดู มีแบ๊งค์ พัน 1 ใบมียางมัดผมสีเขียวที่ สาว ๆชอบใช้กัน รัดอยู่ น้องเอ ฉลาดเป็นกรดเลย จาก สายตา บุคลิกบ๊องแบว น่าสงสาร และการควบคุม อารมณ์ เธอเก่ง ใช้ได้ผมเดินออกมาสาว ๆมารุม ที่อ๊อฟฟิตกันใหญ่ ผมไล่ ” ไปทำงานได้แล้ว พี่จัดการให้แล้ว คนขโมยของ ” สาว ๆฮือฮากันยกใหญ่ เอยิ้มเฉย ๆแต่บีร้องไห้ ผมบอก “น้องบี ขอโทษ นะหนู เพื่อน ๆเขาเข้าใจหนูผิดนะ มาม่าก็ขอโทษ น้องเขาซะ ไปทานข้าวซะ เดี่ยว เพื่อน ๆ ก็ จะไปขอโทษ หนู ทุกคน ” มาม่า พาน้องบี ออกไปแล้ว ผมเชื่อว่าอย่างน้อย มาม่า ผู้หญิงด้วยกัน คงปลอบกันได้อีกมากและเพื่อน ๆเด็กเก่าๆเข้าใจเรื่องจะเป็นกันชนและเป็นกระบอกเสียงให้เธอสบายใจได้ผมคุยกับน้องเอ ว่า “คงต้องให้หนู ออกงานคืนนี้ไม่อยากส่งตำรวจ แต่ขอให้หนูเลิกนิสัย แบบนี้ซะ มันจะติดตัวไปอีก เมื่อโตกว่านี้” เธอปฏิเสธว่าไม่รู้เรื่อง หนูไม่ได้ทำอะไรผิดนะคะ ตาโตขึ้น ไม่ร้อง ไม่มีน้ำตา สักหยด ผมชูแบ๊งค์พัน ขึ้นให้ดู เธอก็ปฏิเสธอย่างเดียวว่าไม่รู้เรื่อง ไม่ได้ทำ ” งั้น เดี๋ยวพี่ แจ้งตำรวจก็แล้วกัน ” ผมทำเป็นจะโทรศัพท์เธอร้อง ” หนูออกก็ได้ แต่หนูไม่ได้ทำ จริงๆ นะสาบานที่ไหนก็ได้” ผมพาเธอไปเก็บของที่ล๊อกเกอร์ เพราะกลัว สาว ๆคนอื่น ๆจะรุมประชาทัณฑ์ เอาและ อาสาพาไปส่งหอพักให้ เพื่อความปลอดภัย ระหว่างขับรถไป เธอนั่งนิ่งเฉย ผมพยายามสอนไปตลอดทาง เธอก็แกล้งไม่รู้ไม่ชี้ ทำตาหน้าสงสาร แกล้งเอามือ ป้ายน้ำตา ยกมือไหว้ซบไหล่ผม สะอึกๆสะอื้น และที่ผมตะลึงที่สุดเธอพูดออกมาคำว่า ” พี่ๆๆ จะเอากับหนูก็ได้นะ หนูยอม แวะ โรงแรมข้างหน้านี่ก้อได้ ” ผมสะอึก กับความคิดของเธอ มันอยู่ปีสองมาได้ไงวะ ใครสอนมันถึง มีนิสัยแบบนี้ อยากปล่อยมันลงซะสี่แยกข่วงสิงห์นี่เลย….
