อ.กัลยานิวัฒนา จ.เชียงใหม่ ช่วงสัปดาห์ที่แล้วถือว่าเป็นช่วงเวลางานรัดตัวยิ่งกว่างูเหลือมรัดคอกวางสำหรับเราทีมงาน CMTT จริงๆครับ
คือปกติบทจะไม่มีอีเวนต์อะไรก็เงียบเหงากันแต่พอจะมาก็บึ้มเดียว ปานระเบิดปรมาณู
จากแผนเดิม ภารกิจเสาร์-อาทิตย์ของผมมีแผนการจะไปเวียงกุมกาม กับงานร่มบ่อสร้าง สันกำแพง แต่ด้วยมีภารกิจอีกอันที่สุดสำคัญกว่าคือการไปบริจาคอุปกรณ์กีฬาให้กับเด็กบนดอยที่อำเภอกัลยาณิวัฒนา กับคุณ Nightman และทางคณะของทเวนตี้ คาราโอเกะ ซึ่งมีโกหร่อง คุณนิวัตร ฉัตรวรารัตน์ เจ้าของทเวนตี้ คาราโอเกะเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงสำคัญของโครงการนี้เป็นแม่ทัพขบวน
ความเป็นมาของโครงการบริจาคของนี้เริ่มจากการที่ปีที่แล้ว ในโครงการอุ่นไอรัก มีการถักหมวกไปบริจาคให้กับเด็กบนดอย พอในปีนี้โกหล่องกับทางเพื่อนๆ เลยอยากให้เด็กๆในอำเภอกัลยาณิวัฒนาทั้ง 9 โรงเรียนมีชุดกีฬาประจำโรงเรียน พร้อมทั้งอุปกรณ์กีฬาเอาไว้เล่น ก็เลยทำการรวบร่วมสมัครพรรคพวกกันมาบริจาค ไม่ว่าจะเป็นร้าน ทเวนตี้คาราโอเกะ, เท็น คาราโอเกะ, ร้านส้มตำปูจ๋า และอีกหลายๆคน รวมทั้งเราในนามของบริษัท Gomew ก็เป็นหนึ่งในนั้นของการทำบุญครั้งนี้ด้วย
ผมในฐานะที่ต้องไปเก็บบรรยายก็เลยต้องติดสอยห้อยตามคุณ Nightman กันตั้งแต่วันศุกร์ที่ไปเอาอุปกรณ์กีฬามาจากคลังเครื่องเขียน มาแพ็คใส่รถไว้กันในตอนเย็น เพื่อวันอาทิตย์ตอนเที่ยง เวลาออกเดินทางจะได้ไม่ต้องมาเสียเวลาให้ยุ่งยากมากความกัน
วิวสวยๆข้างไปอำเภอกัลยาณิวัฒนา
คุณ Nightman แกร่าเริงไปตลอดทางครับ
ด้วยความผมยังไม่รู้ว่าอำเภอกัลยาณิวัฒนาอยู่ตรงไหน ก็เลยต้องมานั่งค้นหาข้อมูลเพิมเติ่มว่ามันอยู่ส่วนไหนในเชียงใหม่ ที่นั้นความเป็นอยู่เป็นยังไง และสภาพอากาศที่เคยได้ยินมาว่าหนาวทะลุถึง 3 องศานั้น มันจริงรึเปล่า
พอถามอาจารย์กูเกิ้ล ก็เป็นต้องเตรียมการให้พร้อมล่ะครับ เพราะที่นั้นบนดอยอากาศหนาวเย็นตลอดทั้งปี ที่สำคัญทางคณะเราจำเป็นต้องค้างคืนที่นั้น เพื่อเช้าวันจันทร์จะได้รีบตื่นไปบริจาคของให้เด็ก
กดปุ่มฟาสฟอร์เวิร์ดกันทันที คณะของเรากว่า 20 ชีวิต ล้อหมุนกันตอนเที่ยงกว่าๆ จากตัวเมืองเชียงใหม่มุ่งหน้าสู่อำเภอกัลยาณิวัฒนา
ระหว่างทางก็แวะจอดกันไปเรื่อยล่ะครับ ทั้งเติมน้ำมัน เช็คลมยาง หาของกิน จอดเข้าห้องน้ำก็ว่ากัน ซึ่งพอมาถึงครึ่งทางได้ซักพัก ถนนก็เริ่มปรับโหมดไปเป็นในเวอร์ชั่นที่ระห่ำกว่าเดิมกับทางคดเคี้ยวโค้งไปมาน่าเวียนหัวแปดสิบกว่าโค้ง
จากแรกๆในรถซึ่งมีคุณ Nightman เป็นคนขับพากันหงอยเหงาเศร้าสร้อย คุณ Nigthman เลยทำการกระตุ้นทุกคนโดยการไปซื้อเบียร์มากินจะได้คึกคักกันหน่อย แถมยังขู่ทุกคนในนั้นด้วยว่า “ใครหลับ ผมก็จะหลับนะพวกคุณ” ฮ่าๆๆ
เท่านั้นแหละครับ บรรดาผู้โดยสารซึ่งมีแต่ชายหนุ่มกลัดมันทั้งคันก็พากันสรวลเสเฮฮา เปิดเพลงกันอย่างกระหึ่มไประหว่างทาง เป็นที่สนุกสนานยิ่งนัก
ส่วนการขับขี่ของคุณ Nightman ก็ดูจะปราดเปรียวมันส์ยิ่งขึ้น แต่ก็ไม่ถึงกับหวาดเสียวจนจะพาทุกคนเอาชีวิตไปถึงลงหุบเขาแถวนั้น
เส้นทางระหว่างไปอำเภอกัลยาณิวัฒนา ที่ค่อนข้างลำบากนิดนึง
พาผ่านโค้งนรกหมวยยกล้อแถวอำเภอแม่แต่งเสร็จ พวกเราก็เข้าสู่เส้นทางอำเภอกัลยาณิวัฒนาที่ทางจะดูน่ากลัว มีความเป็นแรลลี่มาขึ้น ประหนึ่งกำลังแข่งขันรถในรายการแรลลี่ปารีส ดาการ์ เพราะถนนหนทางนอกจะโค้งเยอะแล้ว หลุมบ่อก็มีสลับมาสร้างความปวดเศียรเวียนเกล้าให้โชเฟอร์ของเราเป็นระยะๆอีกด้วยครับ
ในส่วนของสภาพป่าแถวนั้นคงต้องบอกว่าขาดความอุดมสมบูรณ์ลงไปเยอะจากการถูกบุกรุกและตัดทำลาย อารมณ์เวลาเราเจอป่าแถวนั้นเลยค่อนข้างจะดูแห้งเหี่ยวกันซักนิด
ห้าโมงเย็นกว่าๆพวกเราทั้งคณะ พากันถึงบ้านวัดจันทร์ ที่มีวิหารแว่นตาดำเป็นแลนมาร์คสำคัญ จอดรถพักแถมนั้นกันนิดหน่อยแล้วก็พากันขับรถต่อมาที่พักซึ่งไม่ห่างกันมาก เพื่อเก็บข้าวของเข้าที่พัก พร้อมจัดปาร์ตี้กันในตอนเย็น
ส่วนปาร์ตี้ในตอนเย็นก่อนที่จะไปบริจาคของให้เด็กกันในตอนเช้าของวันจันทร์ จะเป็นยังไงไว้มาต่อกันในตอนที่สองครับ
