ปกติเวลาจะแงะปากใครสัมภาษณ์เรื่องซักเรื่อง สิ่งสำคัญระดับเพลย์เมเกอร์ตัวขับเคลื่อนเกมรุก คือ ต้องดัง โดดเด่น เด๋ง ดึ๋ง เพราะไม่อย่างงั้น ก็ไม่มีใครที่ไหนอยากจะฟังอยากจะอ่านบทสัมภาษณ์จากปากคนนั้น
กรณีนี้จะมีข้อยกเว้นเพียงอย่างเดียวคือ เป็นบทสัมภาษณ์ของสาวๆในนิตยสาร FHM ที่คนอ่านส่วนใหญ่ไม่ค่อยจะอ่าน เพราะเน้นดูกันอย่างเดียว ฮ่าๆๆวกเข้าเรื่องกันดีฝ่า…
ในฐานะที่ตะบันชีวิตอยู่ที่นี้เกือบจะครึ่งปี มีอะไรหลายๆอย่างที่ผมได้สัมผัส เรียนรู้เยอะเยอะ ชนิดนั่งกินเหล้าเมาสามวัน ก็ยังเล่าไม่จบ เอาเป็นว่าจะเน้นแต่อันสำคัญล่ะกันนะครับ ถือเป็นมุมมองของคนต่างถิ่นที่มาอยู่ที่นี้ เพื่อจะเป็นความรู้รอบเอวสำหรับใครหลายๆที่อยากจะมาใช้ชีวิตที่นี้ดู
ส่วนคนที่จะมาสัมภาษณ์ผมก็ไม่ใช่ใครอื่นไกลนอกจาก กุมารทองในห้องตัวเอง ที่กำลังนั่งรอหน้างอหน้าหงิกข้างคอมพิวเตอร์“เมื่อไหร่จะให้ถาม” กุมารทองพูดพร้อมสะกิดยิกๆ เว้าวอนให้ผมรีบหน่อยๆและเพื่อไม่เป็นการเสียเวลา ไปฟังบทสัมภาษณ์ครั้งแรก ครั้งเดียว และ(น่าจะเป็น)ครั้งสุดท้ายของ Blogger “คนหูเหล็ก” หรือผมเนี่ยแหละ กับหลากหลายเรื่องราวในเชียงใหม่กันครับ
วันแรกที่คุณเหยียบมาที่นี้กับวันนี้ต่างกันมากขนาดไหน?”ต่างกันมากชนิดฟ้ากับเหวก็ยังเปรียบไม่ได้ วันแรกที่ผมสัมผัสที่นี้มันเหมือนกับผมเป็นเด็กอนุบาลที่เพิ่งเข้าโรงเรียนใหม่ ทุกอย่างต้องเรียนรู้ใหม่หมด ทั้งความเป็นอยู่ วิถีชีวิต วัฒนธรรม จากวันนั้นถึงวันนี้ ผมคงอยู่ชั้น ป.1แล้ว”
ผู้คนที่นี้เป็นยังไง?”
จะบอกว่าพวกเขาใจดีหมด ก็คงไม่ใช่ เอาเป็นว่าผมขอบอกเลยแล้วกันว่าเพราะลักษณะภาษาพื้นเมืองของที่นี้ ทำให้พวกเขาดูอัธยาศัยดี อารมณ์ก็เหมือนทุกครั้งเวลาที่เราได้ยินเสียงคนจีนพูด เราจะรู้สึกว่าเขากระโชกโฮกฮาก จะพูดไปเรื่องแบบนี้ก็ต้องดูไปเป็นคนๆ และอีกอย่างที่น่าภูมิใจคือ คนที่นี้รักและหวงแหน ประเพณีวัฒนนธรรมตัวเองมากๆ ขนาดที่วัยรุ่นในเมืองส่วนใหญ่ยังชอบทานอาหารแบบบ้านๆ ต่างจากแถวอีสานบ้านผมที่จะเห็นแบบนี้คงยาก เพราะจะถูกครหาว่าเป็นไอ้บ้านนอก”
อะไรบ้างที่ไม่ชอบ?
“การเหยียดผิว อันนี้มาก่อนเพื่อนเลย ไม่ชอบการดูถูก เหยียดหยามคน เพียงเพราะว่าต่างกันเรื่องเชื้อชาติ การศึกษา ความล้าหลังในการใช้ชีวิต ทั้งๆที่เราก็เป็นคนเหมือนกัน ไม่ได้ต่างกันเลยด้วยซ้ำไป สิ่งที่จะเอามาวัดความเป็นคนควรจะเป็นการทำดีและชั่วต่างหาก อีกอย่างที่หงุดหงิดทุกครั้งเวลารีบไปไหน คือถนนวันเวย์”
แล้วความประทับใจล่ะ?
“ชอบเห็นเวลาฝรั่งเขามาเที่ยวแล้วเรียนรู้วิถีชีวิตของคนไทย ไม่ว่าจะเรื่องการกิน ความเป็นอยู่ต่างๆ มันดูน่ารักดี และอีกอันที่สำคัญเลยก็คือ ค่าครองชีพถูก ฉะนั้นไม่ต้องแปลกใจที่เชียงใหม่จะมีนักท่องเที่ยวแวะมากันเยอะมากๆ”
ประสบการณ์นรกแตก?
“ขับมอเตอร์ไซค์แล้วโดนสี่ล้อแดงสอย ตั้งแต่วันนั้น เวลาขับรถทุกครั้งจะระวังตัว อยู่ห่างๆเข้าไว้”
สถานที่เที่ยวประทับใจจอร์ช?
“บ้านโป่งแยง อ.แม่ริม กับภารกิจเที่ยวแบบผจญภัยในนามของ Flying Squirrels หรือชื่อไทย “กระรอกบิน” คือมันสนุกแบบตื่นเต้น เล่นเอาเลือดลมฉีดพล่าน รองจากนี้คงเป็นดอยอ่างขางเพราะอากาศดี”
อาหารเหนือรสสะเด่า?
“อันนี้ตอบยากนิดนึง แต่ถ้าให้เลือกคงจิ้มไปที่แกงฮังเลล่ะกัน เพราะมันเข้มข้นดี แถมปกติเป็นคนชอบทานอะไรแบบเน้นเครื่องเทศจัดๆ ส่วนส้มตำรสจัดๆบ้านๆ แบบอีสานหากกินยากซักนิด”เป็นอันว่า นั่งจับเข่าคุยไม่ทันไร เวลาก็มาพรากกันไปซะก่อน แถมกุมารทองเราก็เกิดอาการหิวข้าวอย่างจงหนัก จนซัดน้ำแดงหมดไปหลายขวด เอาเป็นว่าคราวหน้า ถ้ามีโอกาสคงได้จับเข่าคุยกันอีกครั้ง กับหลากหลายเรื่องราวมุมมองบ้าๆ อันไร้สาระ มาบำเรอยัดเยียดให้คนอ่านได้สำราญกัน สำหรับคราวนี้ จะไปไหนก็ไป! ฮ่าๆๆ
