Info : ถ.ไปรษณีย์ ต.ช้างม่อย อ.เมือง จ.เชียงใหม่
เปิด 08.30 น. – 16.30 น. วันอังคาร – วันอาทิตย์
โทร. 0-5325-1200
ไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์ทีไร จะรอบไหน คราวไหน คนไทยกับพิพิธภัณฑ์ก็ยังทำตัวห่างกันเหมือนเดิมนะครับ
คือเงียบวังเวงไปหน่อย อาจจะด้วยนิสัยคนไทยไม่ค่อยชอบเที่ยวแบบนี้ หรืออาจจะด้วยเหตุผลที่มันไม่ค่อยมีอะไรน่าดึงดูดใจด้วยก็ได้
ตรงนี้ต้องยอมรับว่าหลายที่เป็นแบบนั้น ข้าวของเครื่องใช้ที่เป็นตัวนำเสนอผุพัง หรือของจัดแสดงบ้างอันไม่พร้อมให้ดู แถมบ้างที่อารมณ์เหมือนเรากำลังเดินไปดูป้ายนิเทศของเด็กมัธยมยังไงยังงั้น
คือมีแต่กระดาษเนื้อหาแปะไว้
พิพิธภัณฑ์ตราไปรษณียากร เชียงใหม่ ก็คงหนีไม่พ้นที่ผมว่ามาเช่นกัน แต่ถ้าใครไม่ติดใจคิดมาก มีอะไรก็ดูกันไปตามเท่าที่เขาจะจัดแสดงให้ดู
อย่างวันที่ผมไปดู มีคนไปเที่ยวกันแค่สองคน ย้ำ! ว่าสองคนครับ มีผมกับลุงแก่ๆอีกคนที่เดินดูพิพิธภัณฑ์ในนั้น
ที่นี้เรียกได้ว่าเป็นศูนย์รวมของนักสะสมตราไปรษณียากรในภูมิภาคนี้ อีกทั้งยังมีบริการจำหน่ายตราไปรษณียากรเพื่อการสะสม จำหน่ายอุปกรณ์สำหรับการสะสมตราไปรษณียากร บริการรับสมัครสมาชิกบัญชีเงินฝากตราไปรษณียากร บริการรับสมัครสมาชิกวารสารตราไปรษณียากร บริการรับสมัครสมาชิกจุลสารตราไปรษณียากร บริการแนะนำเทคนิคการสะสมตราไปรษณียากร นิทรรศการหมุนเวียนเกี่ยวกับตราไปรษณียากร นิทรรศการอุปกรณ์ต่างๆ ในกิจการไปรษณีย์ในอดีต และบริการห้องสมุดเกี่ยวกับตราไปรษณียากร
ฝั่งทางขวามือก้าวเท้าเข้าไปในพิพิธภัณฑ์ ก็จะมีตู้โชว์ตราไปรษณียากรชุดแรกของไทย และของโลก เขยิบไปในอีกนิด มีเครื่องโทรศัพท์แมกนิโตแบบหิ้ว แบบแขวน แบบตั้งโต๊ะ เดินเข้าไปข้างในอีก โซนนี้จะมีการแสดงตราไปรษณียากรหลายแบบในสมัยเก่า ที่จะระบุปี ชื่อคนคิด วิธีพิมพ์และรายละเอียดอื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง
นอกจากส่วนที่ว่าก็จะมี ตู้ไปรษณีย์เก่า แม่พิมพ์รูปหล่อ เครื่องโทรเลข ของที่ระลึกให้ได้ซื้อเก็บไปสะสมกัน อย่างเสื้อ หมวก นาฬิกา แสตมป์ และอื่นอีกเยอะแยะมากมาย
ด้านบนชั้นสองปิดให้บริการ หรือปิดปรับปรุงไม่แน่ใจเพราะ ผมถามเจ้าหน้าที่แกบอกว่าปิด ก็คงต้องปิดตามที่เขาบอก แต่ได้ยินบางคนเล่ามาบอกว่าชั้นบนมีคนผูกคอตาย ฮ่าๆๆ ไม่ใช่ครับล้อเล่น ชั้นบนจะมีงาช้างโชว์อย่างสวยงามแต่ไม่รู้ว่าเป็นของจริงหรือของปลอมกัน
สำหรับใครที่เป็นคอแสตมป์ ชอบสะสม รักใคร่ หลงใหลกับเรื่องแบบนี้ ลองแวะไปสัมผัสกันดูครับ เพราะนอกจากพวกคุณแล้ว ผมว่าคนอื่นก็คงหาทำยายากที่จะไปดูแล หรือไปเยี่ยมชมที่นี้ ก็อย่างว่าแหละมันเป็นความชอบของคนเฉพาะกลุ่ม
แต่จะมีเยอะมีน้อยผมก็ว่าไม่สำคัญ สิ่งที่สำคัญมากกว่านั้นคือเราได้รักและคลุกคลีอยู่กับมันต่างหาก
ดู พิพิธภัณฑ์ตราไปรษณียากร ในแผนที่ขนาดใหญ่กว่า
