“เป็นลางสังหรณ์ เมื่อตอนวันลอยกระทง “ เสียงครวญเพลงขำๆจากพี่สาม หลังจากกินเบียร์อยู่ที่ อ่าวเทียบเรือฉลอง คนจีนเต็มอ่าว ทั้งที่คลื่นลมแรง ก็ยังจะขึ้นเรือ ให้รู้ว่ามาถึงแล้ว ได้ขึ้นเรือถ่ายรูปแล้ว พี่สามเริ่มโทรตามหาน้องกิ๊ฟ เมื่อคืน ปรากฏสัญญานดังแต่ไม่มีคนรับ ป๋าวีป ขอโทรหาน้องที่ ฉกเบอร์มา จากพี่ยิ้ม เหมือนกัน ครับ ติด แต่ไม่มีคนรับสาย ทุกคนโบ็ยมาที่ผม เพราะผมจดใส่กระดาษเอ 4 ไว้ ผมลองโทร ของผมหนักกว่า “ เดอะ นัมเบอร์ ดิสบิส คอนเน็ค “ ผมรู้แก่ใจ ว่าอาการนี้ ไม่ได้การแล้ว “ น้องตื่นสาย น้องยังไม่ตื่น มั้ง “ ป๋าวีปให้กำลังใจ พี่สาม เบียร์ หมดไปหกขวด
ท่าเรือฉลองคึกคัก เรากลับออกจากท่าเรือ ก็บ่ายสามแล้ว ฝนโปรยตลอดเวลา เย็นจนหนาวเหน็บ ตึงบอก สาวพังงา ฟ้าภูเก็ตอย่าได้ วางใจ เห็นแดดดีๆ ฝนตกหนักพายุ ถล่มซะงั้น ไปถึงร้านเขียนรูปของ ตึ่งอีกยี่สิบนาที ตึ่งมีปัญหา จะเซ้งร้าน แต่เจ้าของไม่ให้เซ้งจะ เอาห้องคืน แล้วเอาสาวใต้กับผัวฝรั่งมาเช่า ถึงจะคืนมัดจำให้ แถมต้องทาสี คืนห้องเขาให้อยู่ในสภาพเดิมอีก เจ้าของ ชื่อ โกฮก มันพ้องเสียงกับโกหกอย่างไงอย่างงั้น ตึงไม่ทันเกมส์เขาหรอก เมียที่อยู่กันมาสามปี ยังหนีไปเอาฝรั่งผู้จัดการโรงแรมเป็นผัวใหม่ เนื่องจาก ตึ่งใช้ชีวิตแบบศิลปิน อนาคตมืดมน แถม แสบกว่านั้น ยังให้น้องเมียมาอาศัยอยู่บ้านตึ่งอีกสองคนเพื่อมาเลี้ยงลูกตึ่ง กินฟรีอยู่ฟรี ปกติเมียตึ่งก็ไม่ถูกชะตากับแม่ตึ่งอยู่แล้ว นี่เอาน้องเมียมาสองคนยิ่งแย่ไปใหญ่ ผมบอก “ ดีนี่เพื่อน เมียหายไปคน ได้น้องเมียมาสอง กำไรชัดๆ” ตึงหัวเราะช้าๆบอก “ ผมต้องจัดการเลยช่ายมาย “ แล้วก็หัวเราะขมขื่นไม่รู้ ตึ่งคิดอะไรอยู่ เขาเป็นคนซับซ้อนทางอารมณ์ ผมถามถึงหมวย คนที่ตึ่ง กับผมร่วมชะตากรรม กันมาที่ภูเก็ต “ ผมอยากลืมมัน ผม อยากลืม “ ตึงพูดได้แค่นั้น ผมพยักหน้าเข้าใจ เรารวมตัวที่ร้านลาบอีสานป้าแดง แถวหาดราไวย์ ทะลุ แหลมพรหมเทพ เหมาเบียร์ เขาหมดตู้
“งานนี้ต้องทวงเงินคืน ตกเขียวแล้วไม่มา “ พี่สามส่งเสียงดัง พี่ยิ้มบอกจะไปทำไหม “ ไป ต้องไป โดนหลอก งานนี้ ต้องเอาคืน “ แกพยายามโทรดู สิบครั้ง เห็นจะได้ เมื่อรู้ว่า โดนหลอกแน่แล้ว จึงยกเบียร์ ขวดเล็ก ทีเดียวหมดขวด แล้วก็เป็นเจ้ามือปั่นแปะต่อ ท่ามกลางเสียงกระเซ้าเย้าแหย่ แซวจากเพื่อนฝูง อยู่เชียงใหม่ก็โดนพีจีเบียร์หลอก มาภูเก็ตก็โดนเด็กเสริฟหลอกอีกคืนนี้ เมื่อยหนัก
เราตกลงไปนวดกัน ไปกันสองคัน ผมเมาเผลอหลับไป ตื่นมาจ่ายเงินค่านวดสามพันกว่า รถคันของพี่สาม หายไปแล้ว ผมโทรหา ยิ้มบอกรีบมาด่วนจะมีเรื่อง ผมไปถึง พี่สามเต้นกวนตีนชาวบ้านอยู่หน้าเวทีร้านนายหัวเพื่อชีวิต ถามยิ้มได้ความว่า มันมาถึง ก็เสียงดัง ทวงเงินสาวสามคนทันที น้องๆ อาย คนทั้งร้าน ทยอยเอาเงินมาคืน ทีละคน ผมเลยเข้าใจไม่มีใครมาชงเหล้าโต๊ะมัน ก็มันเล่นไปทวงเงินสาวจริงๆ แมวที่ไหนจะมา ดูแล ยิ้มพยายามชวนพี่สามกลับมันโบกมือ “ กลับก็กลัวสิ “ เอาแล้วงัย ลูกค้าหน้าโหด กอดอกดูมันเต้นกวนตีนอยู่ หน้าเวทีเหมือน เวทีหมอลำภาคอีสาน แล้วดูท่าเต้นมันซิ น่าถีบเสียนี่กระไร ลูกค้าหน้าโหด สี่ห้าโต๊ะ หน้าเวที ดูแล้วไม่ต่ำกว่าสามสิบตีนทำหน้าตาเบื่อหน่ายเต็มที่ เขาจะสนุกกับดนตรี พี่สามแม่งแย่งซีน มันไม่รู้เรื่อง พอๆกับสาวบาร์เบียร์ มากับฝรั่ง ที่มาเต้นคู่กับมันยิ่งเข้าขากันไปใหญ่ “ ขอเพลง ขอเพลง “ พี่สามตะโกน “ ขอไก่ตาฟาง “ แล้วควักเงิน 100 บาทให้นักดนตรี ผมมองหน้าพี่ยิ้ม ยิ้มส่ายหน้าเหล้าไม่แตะ ตึ่งกับกับพี่หมูนิ่งเงียบ บรรยากาศมาคุตลอดเวลา
รองผู้กำกับ เข้าร้านตรงเข้ามาไหว้ผม ผมไหว้ตอบ เพราะเมื่อคืน พี่โพสเพิ่งแนะนำ ให้รู้จัก ว่าเป็นเจ้าของ ให้ดูแลพวกผมด้วย นะฝากด้วย คนใต้ นายหัว เขานับถือ กันเป็นพวก ถ้าเป็นพวกกัน เขาจะให้เกียรติ ผมคงได้รับเกียรตินั้น แกคุยกับผมสามสี่คำ แล้วจับมือผมกุมแน่นๆแอบกระซิบ “ เอาเพื่อนกลับได้ม่าย ผมขอ “ ผมพยักหน้า ยิ้มให้แล้วสั่งเคลียร์บิลทันที หลอกล่อพี่สามว่าจะไป ฮาดร๊อกคาเฟ่ สนุก มันกว่านี้ เยอะ ไปจีบสาว รัสเซียกัน มันถึงยอมกลับ ระหว่างเช็คบิล น้องคนสวยสาวพังงาเข้ามาไหว้ขอโทษผมบอก “ พี่คะ หนูอยากไปนะคะ แต่ผัว มันไม่ยอม ให้ไป “
เธอยืนยันสีหน้าจริงจัง ผมมองเห็นจากแววตา ของเธอ สาวพังงากับฟ้าภูเก็ต 55555 สาวพังงากับฟ้าภูเก็ต….
