เตะบอลดูโค ซัลโวเต็มประตู

โยกย้ายส่ายสะโพกลีลาสุดเย้ายวนชวนเคลิบเคลิ้ม ปลื้มจนอยากจะแนบชิดสนิทกายทั้งจาก วาจา ทางกายและทางอารมณ์ (ทางใจไม่มี อารมณ์ล้วนๆ) ทุกครั้งที่เธอตรงดิ่งเหยียบย่ำพสุธาและสิ่งกีดขวางเพื่อยกระดับตัวเองขึ้นสู่ที่สูง เหล่าเสียงโห่ร้องเงียบลงและสายตาทุกคู่จับจ้องไปที่หล่อนอย่างรวดเร็วโดยมิได้นัดหมาย เสียงเพลงอันอึกกระทึกพร้อมเสียโห่อันซู่ซ่าดังขึ้นมาพร้อมกับลีลาและท่าทางที่เย้ายวนชวนหลงใหล จนแทบหลุดจากสติอันตั้งมั่นของตนและจ้องมองไปที่เธอเขาเหล่านั้นพร้อมใบหน้าที่แสยะยิ้มเพราะอารมณ์มันพลุ่งพล่านจนแทบจะหยุดไม่อยู่ ผู้ชมทั้งหลายที่อดใจไม่ได้ตรงดิ่งเข้าไปเพื่อมอบสินน้ำใจเล็กน้อยให้กับเหล่านางฟ้าที่เธอเหล่านั้นค่อยๆ ย่อตัวและก้มลงอย่างช้าๆ เพื่อรับของกำนัลพร้อมมือนับสิบที่ควานทะแยงแทงทิ่มผิวกายของนางเอกเพื่อสนองอารมณ์และความต้องการ

หากจะเอ่ยถึงกิจกรรมยามว่างของผู้ชายแท้ๆ คงจะหนีไม่พ้นความดิบเถื่อนและความสกปรกโสมมทั้งผิวกายและจิตใจ “ฟุตบอล” กีฬาที่ชายหลายคนหลงใหลและชื่นชอบในลีลาท่าทางและความรู้สึกที่ได้เป็นผู้กระทำ ผมคนหนึ่งล่ะที่รักกีฬานี้จนเข้ากระดูกดำ รักเป็นชีวิตจิตใจที่เรียกว่า “ขาดไม่ได้” ตั้งแต่ผมจำความได้มันไม่ง่ายเลยที่จะหาสนามฟุตบอลดีๆ เพื่อสนุกเฮฮากับเพื่อนฝูง แต่ไม่กี่ปีที่ผ่านมากระแสของฟุตบอลโดยเฉพาะฟุตบอลไทยเริ่มรุนแรงอย่างก้าวกระโดดจนเกิดปรากฏการณ์พิเศษ “สนามฟุตบอลหญ้าเทียมฟีเว่อร์” เกลื่อนเมืองเชียงใหม่ จนถึงปัจจุบันนี้มีไม่ต่ำกว่า 10 แห่งทั่วเมืองเชียงใหม่พร้อมการโหมกระแสของโครงการ “เชียงใหม่เมืองฟุตบอล” จากทางสมาคมฟุตบอลแห่งประเทศไทย

แล้วโคโยตี้มันเกี่ยวอะไรกับสนามบอล? – เพราะมันคือกีฬาของผู้ชายครับ ผมหมายถึงฟุตบอลนะครับ แต่เนื่องด้วยทางสนามฟุตบอลด้วยการที่จะหารายได้เสริมหรือสิ่งดึงดูดใจให้คนเข้ามาใช้บริการนี่สิเรื่องยาก เมื่อถึงจังหวะและโอกาสพิเศษสิ่งนี้จึงเกิดขึ้น

โอกาสพิเศษคืออะไร? – มันคือการจัดการแข่งขันฟุตบอลลีกแบบเล็กๆ ของสนามบอลครับ จัดเลย 16 ทีมแข่งกันสองวันต่อหนึ่งอาทิตย์ เตะกันเอาเป็นเอาตาย (เงินรางวัล 5,000 เตะคน 70% เตะบอล 30%) จนดำเนินล่วงเลยมาถึงนัดสุดท้าย นี่ไงโอกาสพิเศษ! เอาเลยครับไหนๆ จัดบอลได้กำไรแล้ว จ้างโคโยตี้มาสักหน่อย จากที่ทุกทีมี 2 คน วันพิเศษแบบนี้ไปเลยเน้นๆ 5 คน เพิ่มโปรเบียร์สักหน่อยให้ถูกใจ หากิจกรรมเพิ่มสักหน่อย ดึงดูดให้พวกที่เคยมาสมัครแข่งกลับมาแข่งอีกครั้ง (ถ้าเตะคนมันสนุกนักก็กลับมาครับ 555)

แต่ที่นี่ (บอกไม่ได้ว่าที่ไหน) มีโชว์อาทิตย์ละครั้ง นั่นเพื่อดึงดูดให้คนติดและไม่ห่างหายไปจากสนาม ใช้เวลาที่สนามฟุตบอลนานขึ้น ส่วนคนมีคู่ก็อด ไอยู่ได้แป๊บนึง รอบเช้ามันก็แค่น้ำจิ้มแต่รอบดึกมันคือหายนะ หายนะสำหรับใคร? สำหรับเหล่าชายไทยทั้งหลายที่แหละครับ สัมผัสทั้ง 5 ถูกเข้าครอบงำจิตใจจนทำให้ต้องควัก! ยิ่งมาเต้นต่อหน้าเรา ยิ่งต้องควัก… ที่ละสิบ ยี่สิบ ห้าสิบ พอรู้ตัวอีกทีหมดไปเป็นร้อย

ไม่ครับไม่ ไม่ได้มีหน้าที่เต้นอย่างเดียว มีหน้าที่เสิร์ฟด้วยครับ เติมเครื่องดื่มมึนเมาพร้อมรับคำแทะโลมจากชายหลายคนที่อยากจะเข้าไปขย้ำหัวใจหล่อนเกือบทุกโต๊ะ จนเขยิบมาใกล้โต๊ะผม แต่ผมกลับไม่รู้สึกเหมือนชายหลายคนแต่อยากรู้จัก (แหม่…) จึงเรียกมาพูดคุยกันแบบ(ไม่)ใกล้ชิด แต่เพื่อนตัวดีดันประกบข้างนั่งแนบชิดเบียดซะจนผมต้องเขยิบเพราะไม่อยากชิดกันเกินไป

ผมมีโอกาสได้คุยกับน้องเรย์ (นามสมมติ) สาวสวยร่างบางจากสันป่าตองในชุดเสื้อสีขาวกางเกงยีนส์ขาสั้นสุดเซกซี่


“ทำอาชีพนี้มาตั้งแต่อายุ 13 แล้วค่ะ ตอนนี้อายุ 20 ค่าตัวอยู่ที่จำนวนชั่วโมงด้วยนะ อย่างที่สนามฟุตบอล ก็จำกัดชั่วโมงนะ 5 ชั่วโมง 500 บาท”

เพียงแค่นี้แรงงานค่าจ้างขั้นต่ำ 300 บาทอย่างผมถึงกับสะอึกไปประมาณ 3 วินาที

“บางอาทิตย์ก็ได้ 3,000 – 4,000 เลยนะ แต่ส่วนใหญ่เป็นงานเต้นไม่ใช่งานโคโยตี้นะ ไปเต้นตามงานต่าง ขึ้นบ้านใหม่บ้าง งานเลี้ยงฉลองบ้าง เต้นเป็นทีม น้องก็มีทีมของน้องนะ แต่คนที่มานี่อยู่คนละทีมกัน”

ครับน้อง อาทิตย์นึงได้เกือบครึ่งหมื่นแถมเวลาทำงานก็สั้นจุ๊ดจู๋ (ชั่วโมงงาน) สบายจัง

“หนูชอบเต้น เป็นคนชอบเต้นมาตั้งแต่เด็กๆ เราไม่ได้เรียกตัวเองว่าโคโยตี้นะ เรียกว่าแด๊นซ์เซอร์ดีกว่า แต่ถ้าเดือนไหนงานน้อย เงินไม่พอใช้ก็จะมาเต้นเป็นโคบ้างแล้วแต่ ช่วงแรกก็เขินๆ ต้องแต่งตัววับๆ แวมๆ เนี่ย แต่ตอนนี้ชินแล้ว ไม่มีปัญหาเลย สบายมาก ส่วนโดนจับนั่นนี่ถูกแตะเนื้อต้องตัวตอนนี้เฉยๆ ยอมรับจริงๆ ว่าเฉยๆ”

ผมก็คิดว่างั้น อาจจะเป็นเพราะความชินและอายุงานกว่า 7 ปีที่โลดแล่นอยู่ในวงการนี้ซึ่งยังเก็บตกและไปต่อได้อีกนานจนกระดูกเข่ากระดูกขาหักกันไปข้างนึงเลยล่ะ

“ทุกทีเต้นบนเวที แต่มาเต้นสนามบอลไม่รู้สึกแปลกๆ บ้างเหรอ?” ผมเอ่ยคำถามสุดท้าย


“ไม่นะ มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับสถานที่ เราชอบเต้น มีเพลงเราสนุก แค่นั้นก็พอแล้วล่ะ” น้องเรย์ตอบผมแบบยิ้มเขินๆ ซึ่งแตกต่างจากเวลาที่น้องขึ้นเวทีเป็นอย่างมาก

จากนั้นผมก็กล่าวขอบคุณน้องเขาเบาๆ ไป 1 ที ก่อนจะปล่อยน้องเขาไปทำหน้าที่การงานก่อนจะขึ้นโชว์ในรอบแรกให้กับพ่อแม่พี่น้องที่จับจองโต๊ะและสถานที่เพื่อปลดปล่อยอารมณ์ของตนไปกับการร่ำสุราและนารี

เหนือสิ่งอื่นใดนี่คือความได้เปรียบของผู้บริโภคที่ไม่จำเป็นต้องลงทุนลงแรงอะไรมากนัก ไม่ต้องสั่งเบียร์ ไม่ต้องสั่งข้าว อยากดูโค อยากหยอดเงิน ก็แค่แวะมาที่นี่ก็เจอก็สนุกได้ มีเพลงมันส์ๆ ให้เต้นกัน มีบรรยากาศที่อาจจะแปลกแต่มีสีสัน ผมไม่ได้สนับสนุนเรื่องนี้นะครับ แต่มันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงและกำลังเป็นที่นิยมโดยเฉพาะในกลุ่มกีฬาและการออกกำลังกายที่น่าจะเป็นเรื่องดี ผมไม่ได้ต่อต้านนะครับ ผมไม่ได้ชอบเช่นกัน ต้องขอชื่นชมทางสนามฟุตบอลด้วยที่ให้ทางน้องๆ เขาขึ้นแสดงในเวลาดึกเพราะในช่วงหัวค่ำเยาวชนเยอะ แต่สิ่งที่ผมต่อต้านมากคือการร่ำสุรา ซึ่งเป้าหมายของการมาที่สนามบอลคือการมาออกกำลังกายไม่ใช่หรือ ไหงเป็นการทำร้ายตนเองด้วยเครื่องดื่มมึนเมาไปซะได้ แถมยังมีการยั่วยวนผสมโรงช่วยดึงให้ผู้มาใช้บริการนั่งแช่ยาวเพื่อรอคอยการปลดปล่อยความทุกข์ทางกามารมณ์

ไม่เป็นไรครับ ถ้าคิดว่าดีก็ทำต่อไปครับ… อิอิ

ป่ะ… ไปเตะบอลกัน…

ดูโคเฉยๆ โดย Mr Bushido

พูดคุยแลกเปลี่ยนทัศนะและความคิดเห็นได้

Relate Posts :