จากตัวอำเภอเมืองเชียงใหม่ วิ่งไปตามถนนสายเส้นยาง เชียงใหม่-ลำพูน ไปราวๆสิบกว่ากิโล ถึงบ้านนอกแกลลอรี่ ภายในบ้านกลางสวนสารภี ต.ดอนแก้ว อ.สารภี แม้แดดจะร้อนอบอ้าว แต่ก็พอมีลมพัดเอื่อยๆ บ้านหลังน้อยๆ ดูอบอุ่น อยู่กันสามคน พ่อ แม่ ลูก รวมทั้งหมา2ตัว แมว1ตัว มีอาชีพภายในครอบครัว เป็นงานปั้นตุ๊กตา เย็บ ปัก ถัก ร้อย และผ้ามัดย้อม ปลูกพืชผักสวนครัวกินเอง โดยมีแม่ครัวตัวน้อยคอยช่วยเป็นลูกมือคุณแม่ในเรื่องการทำอาหารภายในบ้าน และยังมีความตั้งใจ อยากทำเบเกอรรี่ขายภายในร้านกาแฟของพ่อ ตั้งอยู่ในบริเวณบ้าน ที่กำลังช่วยกันสร้างเกือบจะเสร็จสมบูรณ์แล้ว ที่นี่ “ บ้านนอก แกลลอรี ” และน้องบาหลี เชฟน้อย วันนี้จะสาธิตการทำเสื้อมัดย้อมและเข้าครัวทำน้ำพริกถั่วลิสงให้ชิมค่ะ
มีความฝันอยากเป็นเชฟ?
ตอนเด็กๆเคยฝันอยากเป็นแอร์โฮสเตสค่ะ แต่พอได้มาเปิดร้านอาหารที่ปราจีนบุรี เห็นแม่ทำอาหาร รู้สึกสนุกดี ก็เลยอยากมาลองทำอาหาร พอย้ายมาอยู่เชียงใหม่ ก็เจอน้าแอน ตอนนั้นประมาณ ป.2 หนูไปหาน้าแอนที่งานข่วงหลวง ไปช่วยน้าแอนทำอาหาร เริ่มรู้สึกชอบขึ้นเรื่อยๆ มันสนุกดี มีความสุข หนูเลยชอบมาตั้งแต่ตอนนั้น
ตอนนั้นยังไม่ได้เรียนระบบโฮมสคูล?
ค่ะ เรียนที่เรยีนา หนูเพิ่งมาเรียนโฮมสคูลเมื่อปีที่แล้ว เป็นปีแรก ตอนป.4 ตอนนี้ขึ้น ป.5
แสดงว่าบาหลีเริ่มสนใจการทำอาหารตั้งแต่ชั้น ป.2 ?
เพราะว่าตั้งแต่นั้น ตอนมีงานข่วงหลวง หนูก็ไปช่วยน้าแอน ทำอาหาร
เราเจอความชอบของเราก็เลยทำมาเรื่อยๆ คราวนี้จะถามถึงความรู้สึกลึกๆภายในขณะที่เราทำอาหารว่ารู้สึกยังไง?
(ยิ้มแป้น)….นิ่งคิด…..อืม….คือก็หลักๆมันก็มีความสุข อารมณ์มันมีความสุข สนุก
เราไม่รู้สึกกลัวว่าอาหารที่เราทำรสชาติจะเป็นยังไง?
ไม่มีนะ หนูอยากลองทำ คือถ้ารสชาติมันไม่ได้ ก็ทำใหม่ ตอนนี้หนูทำขนมทุกอาทิตย์
ทำขนมด้วย ฮิฮิ
เพราะเราใส่ความรู้สึกสนุกสนานและมีความสุขขณะทำอาหาร ที่แน่ๆเลยก็เรื่องของการใส่ใจในการปรุง?
ใช้วิธีชิมเอา เมื่อสองอาทิตย์ก่อน หนูทำมาการอง แล้วเนื้อมันแน่น อาทิตย์ที่ผ่านมาหนูก็ทำ เนื้อมันก็ยังไม่โอเค ก็เลยบอกแม่ว่า อาทิตย์นี้จะทำอีก ทำใหม่ ลองทำอีกสักรอบ เพราะว่าหนูตั้งใจไว้ว่า ร้านที่ทำอยู่นี้ หนูจะช่วยแม่ทำอาหาร แล้วก็ทำขนม อาจจะเป็นคุกกี้ ใส่กล่องเล็กๆขาย ก็อยากจะให้มันมีรายได้เพิ่ม เพราะว่าในร้านนี้เราจะแบ่งช่วยกันทำ ของพ่อก็ทำร้านกาแฟ ตรงนี้มีทั้งร้านของหนูและก็ของแม่ มันก็จะมีแบรนด์ชื่อนู่น ชื่อนี่ เสื้อผ้านี่ก็ของแม่ หนูก็จะเก็บเงินออม
แบ่งหน้าที่กัน แล้วหน้าที่หลักภายในร้านของบาหลี?
คอยทำให้ยุ่ง 55555 (เสียงแม่ไก่จ๋าแซวออกมาจากห้องทำงานข้างๆ)
หนูจะทำกับข้าวเป็นหลักค่ะ บาหลีตอบ
นอกจากเป็นเชฟแล้ว บาหลีก็มีความสนใจทำเสื้อมัดย้อม?
ใช่ค่ะ … (พูดแล้วก็พาไปชมผลงานเสื้อมัดย้อมสำหรับเด็ก) เนี่ยค่ะ หนูแบ่งลายแบบนี้ ลายนี้มัดยังไง ลายนั้นมัดยังไง แล้วก็จะมีวิธีการจุ่มอีก ถ้าเรื่องสี แม่ก็จะช่วยจุ่ม แต่ก่อนหนูก็ทำเสื้อเพ๊นส์นะ (พร้อมโชว์ผลงาน)
แรงบันดานใจเกิดจาก?
แม่เคยทำร้านอาหาร แต่ช่วงนั้นหนูยังเด็กมาก เลยไม่ได้ช่วยทำ ตอนเด็กหนูก็ชอบเล่นทำอาหาร เอาดินมาผสมน้ำ ทำข้าวแกง
ความสนใจในเรื่องการทำอาหาร ทำเสื้อมัดย้อม เล่นดนตรี มีอะไรอีกไหมที่บาหลีมีความสนใจแต่ยังไม่ได้ทำ?
(นิ่งคิด) ยังไม่มีนะคะ ก็ยังไม่รู้เหมือนกัน
แล้วครั้งก่อนนั้นที่เคยเพ๊นส์เสื้อ เรารู้สึกไหมว่า เรามีสมาธิกับการวาด?
ก็คือสีนี่แม่จะช่วยลงบ้าง ส่วนหนูจะวาดเองหมด แต่บางทีก็มีเครียดบ้างว่า เอ๊ะ เราจะวาดลายอะไรดี เราจะวาดออกมาเป็นแบบไหน แม่เลยแนะนำ คือจะใช้วิธี ถ้าเกิดอยากวาดขึ้นมา หยิบเสื้อแล้วก็มาวาด เพราะแม่จะเหน็บเสื้อไว้ให้ ใช้วิธีหยิบ เอาดินสอมาวาด วาดสักสองตัว พอเริ่มเบื่อ ก็ไปทำอย่างอื่น พออยากทำอีก ก็มาทำ
หนูจะนั่งจดจ่อกับอะไรนานไม่ค่อยได้ อย่างตอนร้อยพวงมาลัย บางทีที่มันอยู่นานๆได้เพราะว่ามันสนุก มันเพลิน
สูตรเมนูอาหารที่บาหลีทำ?
คือสูตรอาหารส่วนมากได้มาจากน้าแอน แต่ว่าสูตรอาหารเนี่ย ถ้าทำอาหาร หนูจะไม่ได้มาดูสูตร เพราะว่า คือน้าแอนเขาสอนมาแบบนี้ หนูก็ทำแบบนี้ ทำแบบที่น้าแอนเขาสอนมา เพราะคิดว่าน้าแอนเขาสอนถูก อย่างตอนแม่ทำอาหาร เขาก็ไม่ได้จัดการเองทุกอย่าง เขาจะให้หนูไปช่วย หั่น เตรียมของไว้ มาทำร่วมกัน ค่อยๆจำทีละนิด
เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว หนูทำขนมจีนซาวน้ำ แม่ก็สอน ฝีมือที่ตกทอดมาจากคุณยาย เพราะแม่ก็ชอบทำอาหารเหมือนกัน
ขณะที่เราทำอาหาร เรามีการปรับเปลี่ยนรสชาติอาหารจากสูตรเดิมไหม?
อย่างน้ำพริกถั่วลิสงเนี่ยค่ะ น้าแอนไม่ใส่หัวหอม แต่หนูใส่หัวหอม เพราะว่าหนูชอบหัวหอม แต่ทีแรกมันเกิดจากความที่หนูจำผิด หนูจำว่าเป็นน้ำพริกอ่อง
แต่พอ เอ๊ะ แม่ก็ชอบ เพราะว่าหนูกับแม่นี่ชอบกินหัวหอม และมันก็อร่อยดี
น้าแอนว่า “ ลูก มันบ่าใส่น๊า ” เอิ่ม…หนูชอบมันไปแล้ว หนูว่ามันมีรสชาติเผ็ดขึ้นมา กว่าพริก เพราะว่าหนูใส่พริกแค่เม็ดสองเม็ด แต่ว่าหนูใส่กระเทียม กลีบใหญ่ใส่สาม กลีบเล็กก็ใส่ห้า ปริมาณเท่ากับหัวหอม มันเลยได้ความเผ็ดจากกกระเทียมและหัวหอม
อ่อ ส่วนเบเกอรี่ พอดีเลย หนูไปเจอสูตรในหนังสือ หนูลองทำคุกกี้ มาการอง แอ๊ปเปิ้ล ครัมเบิล ก็อร่อยหมดเลย รสชาติโอเคหมดเลย แม่บอกว่าโชคดีแล้วที่เราซื้อหนังสือนี่มา คือเพิ่งได้ทำแบบตั้งใจจริงๆ เพราะก่อนไม่ค่อยชอบทำเบเกอรี่ พอรู้สึกว่าตัวเองเริ่มชอบของหวาน ชอบกินเค๊ก ไปชิมตามร้านก็อร่อย คุกกี้ร้านนั้นก็อร่อย เมื่อสองอาทิตย์ก่อน หนูให้แม่เปิดหนังสือดูว่าอยากจะกินอะไร แล้วก็ไปซื้อวัตถุดิบ
เจอมาการอง ใช้วัตถุดิบ5-6 อย่าง ก็เลยลองทำ แต่ทำวันแรกนี่มีเด็กๆเพื่อนๆมาช่วยทำ เขาก็เลยได้กิน ได้ชิม ช่วยกันทำ คนหนึ่งร่อนไอซิ่ง คนหนึ่งวาดพิมพ์มาการอง บางคนช่วยตีไข่ แบ่งหน้าที่กัน แต่ถ้าไม่มีใครช่วย หนูก็ทำคนเดียว จะเตรียมของไว้ก่อน ผสมทีเดียว ตอนเด็กๆประมาณอนุบาล2-3 หนูเคยทำขนมกับแม่ เลยมีพวกอุปกรณ์ทำขนม
วัตถุดิบในการทำอาหารประจำวัน?
ตามฤดูกาลค่ะ….แม่จะใช้วัตถุดิบอินทรีย์เช่น น้ำตาลอ้อย กะปิกุ้งจินดา น้ำตาล เต้าเจี้ยว ซีอิ๊วขาว หลากหลายผลิตภันฑ์ ของกินเปลี่ยนโลกที่รวบรวม
อยากฝากอะไรถึงเพื่อนๆไหมครับ?
ค่ะ ก็อยากฝากถึงเพื่อนๆที่อยากจะเป็นเชฟ หรือชอบทำอาหาร ก็พยายามเข้านะคะ เรียนรู้ไปเรื่อยๆ ลองทำเอง คิดสูตรเอง ดูคลิปการทำอาหาร ทำความเข้าใจ ศึกษาในอินเตอร์เนตหรือหนังสือสอนทำอาหาร ฝึกทำไปเรื่อยๆ ช่วยพ่อแม่ทำไปก่อน เดี่ยวเราก็เก่งเอง ลองผิด ลองถูก.
ก่อนจบการสัมภาษณ์ บาหลีหยิบอูคูเลเล่มาร้องเล่นเพลง “เชฟน้อยกินเปลี่ยนโลก” ให้ฟัง แต่งโดยน้าชา Harmonica Sunrise กับน้าแอน อีกหนึ่งแรงบันดาลใจในการเป็นเชฟ
“บ้านเมืองเรา มีของกินมากมาย
ภูเขาป่าไม้ กินตามฤดูกาล
ดำรงชีวิต กินอย่างชาญฉลาด
เป้นความเปรื่องปราชญ์ ภูมิปัญญาเรา
เด็กๆกินตามผู้ใหญ่ ได้เรียนรู้ไว้ปลูกไปกินไป
ปลูกกินแบ่งปันเหลือขาย เมนูใหม่มาปรุงกินร่วมกัน”
ขณะที่ผมฟังน้องบาหลีเล่า ผมก็นึกถึงภาพตัวเองในวัยไล่เลี่ยกับบาหลีว่า ในตอนนั้นเรายังไม่ได้สนใจอะไรเป็นชิ้นเป็นอันแบบบาหลีเลย
เด็กจำนวนมาก มีความสามารถ ความชอบและความฝันหลบซ่อนอยู่ภายใน โอกาสที่พ่อและแม่จะเปิดให้เด็กได้ทดลองทำนั้น ถือว่าเป็นการเปิดโลกของการเรียนรู้ที่ดีให้กับเด็กๆ.
เรื่องและรูป : Pornthep Chitphong
