สุดสัปดาห์อันเหนื่อยล้าของใครหลายๆ คน คงอยากจะพาตัวเองเซไปนอนสักที่ ที่ที่คุณไม่ต้องได้ยินแตรรถ ที่ที่ไม่มีผู้คนมารบกวน ที่ที่คุณถูกปลุกให้ตื่นด้วยเสียงของนกและลำธารที่ไหลมาจากป่าใหญ่ และที่นี่คือคำตอบครับ โฮมสเตย์ของหมู่บ้านแม่กำปอง หลังจากตะลอนหาที่กินและเดินตะลุยป่าจนเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า เจ๋งจะพาหาที่นอนมันเลยละกัน
และผมก็ยังอยู่กับเจ้าถิ่นคนเพิ่มเติมคือที่พัก พี่นิคมบอกว่า หมู่บ้านแม่กำปองจัดตั้งเป็นเหมือนสหกรณ์ อยู่กันเหมือนญาติพี่น้อง สำหรับบ้านใครที่ทำเป็นโฮมสเตย์และเข้าร่วมในกลุ่มสหกรณ์ เวลามีลูกค้าโทรเข้ามาจอง ผู้ใหญ่บ้านก็จะกระจายแขกให้ลูกบ้านแล้วหักค่าบริการส่วนหนึ่งเป็นเงินเข้ากองกลางเพื่อเป็นสวัสดิการไว้บำรุงโฮมสเตย์ แหม่…ถึงว่าเป็นหมู่บ้านท่องเที่ยวที่ได้รับรางวัลมาโดยตลอด เค้าทำงานกันเป็นทีมนี่เองครับ
ชาวบ้านแม่กำปองเค้าเน้นปลูกผักกินเอง นักท่องเที่ยวที่มาพักที่นี่ก็จะได้กินอาหารที่ทำมาจากวัตถุดิบจากไร่หลังบ้าน ปราศจาคสารตกค้างแน่นอน
ระหว่างทางก่อนถึงบ้านพี่นิคม เค้าพาผมเดินลัดเลาะไปตามทางของหมู่บ้าน โฮมสเตย์ของเพื่อนบ้านแต่ละเจ้าก็จะมีเอกลักษณ์แตกต่างกันไป บางหลังทำเครื่องจักรสาน และที่เห็นเป็นเตาๆ นั่น เค้าเอาไว้ใช้นึ่งเมี่ยงนะครับ หาดูไม่ได้ง่ายๆ เลยนะจะบอกให้
และในที่สุดเราก็เดินทางมาถึงโฮมสเตย์ของพี่นิคมจนได้ครับ แกบอกว่าโฮมสเตย์จริงๆ คือเจ้าของบ้านจะอาศัยอยู่ในบ้านด้วยนี่แหละ ตัวพี่นิคมอาศัยอยู่ชั้นล่าง แล้วข้างบนเป็นพื้นที่ให้บริการแก่หนุ่มสาวนักท่องเที่ยว
และอย่างที่เห็นครับนี่คือ โฮมสเตย์แบบบ้านๆ ของคนที่นี่ คือบ้านไม้จริงๆ ของชาวบ้านที่ใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ สะอาดตาและเรียบง่าย มีห้องนอนอยู่ 2 ห้อง ปู๋สะลีตี่นอนพร้อมผ้าต๊วบไว้หมดแล้ว สามารถทิ้งตัวลงนอนได้เลยทันที ที่นี่ไม่ได้ตกแต่งให้ดูฮิปแบบถ่ายรูปสวยแต่มันให้ความรู้สึกเหมือนมานอนบ้านญาติต่างจังหวัดเลยครับ ใครชอบแบบดิบๆ เรียลๆ มาเต๊อะครับ ถูกใจ๋แน่นอน
สำหรับใครที่คราวก่อนไปเดินป่ากับผมมา ต้องจำเจ้าไม้ตุ้มได้แน่ๆ ที่เคยเล่าว่าชาวบ้านสมัยก่อนตัดเอามาทำ ไหนึ่งเมี่ยง และตอนนี้มันได้กลายเป็นชั้นวางหนังสือไปแล้วครับผม กลายเป็นของหายากที่พี่นิคมบอกว่ามีแต่คนมาถามซื้อ แต่ชาวบ้านเค้าไม่ขายกันหรอกครับ มันมีคุณค่าทางจิตใจ
นั่งเหม่อไปกับบรรยากาศนานสองนาน มองลอดออกไปที่ระเบียงผมก็ไปสะดุดตากับเจ้าก้อนหินยักษ์หลังบ้าน โค๊ะ! มันหยั๋งมาก้อนบะเล่นจะอี้ล้ำเหลือ! ใหญ่มากจริงๆ
ยังไม่พอข้างล่างยังมีลำธารน้อยๆ ไหลผ่านหลังบ้านอีก ไม่รอช้า ใส่เกียร์หมาเลยทันที ฉันเหมือน 4 ขวบอีกครั้ง รออะไรละครับ ถ้าได้เบียร์สักกระป๋องจะจ๊าบมากเลย
เดินขึ้นมาจากลำธารน้อยได้พักเดียว จมูกที่ไวยิ่งกว่าเจ้าทองแดงของผม ก็ได้กลิ่นแกงลอยมาตามลม โอ้โหย…นี่มันแก๋งหน่อใส่วุ้นเส้น กำลังเดือดได้ที่ เย็นนี้คงต้องจัดหนักแล้วละครับ
สำหรับคนที่รักการพักผ่อนแบบวีถีชาวบ้านแต๊ๆ แนะนำโฮมสเตย์ที่นี่เลยครับ ราคาหลักร้อย บรรยากาศหลักล้าน มาคนเดียวก็ได้ไม่ต้องกลัวเหงา ผมนี่เดินคุยกับชาวบ้านเค้าทั้งวัน คนที่นี่น่ารัก อัธยาศัยดี แนะนำจองก่อนสักหน่อยก็ดีเนาะ โทรมาเบอร์นี้เลยครับ 085-6754598 ขอสายป้อหลวงพรมมินทร์ อิเน้อ ต๋อนนี้เจ๋งขอตั๋วไปยอกแก๋งหน่อก่อนเน้อครับ ไว้ปะกั๋นใหม่เน้อ
