[พม่า] เชียงใหม่ไปพุกาม มัณฑะเลย์จ๋าพี่ไปมาแล้ว

ทริปนี้ขอขอบคุณสายการบิน Bangkok Airways ที่เชิญสื่อจากเชียงใหม่ร่วมเดินทางท่องเที่ยว โดยบินตรงจากเชียงใหม่ – มัณฑะเลย์ ใช้เวลาบินสองชั่วโมงนิดๆ ก็ถึงจัดว่าเดินทางสะดวกสบายมาก ทริปนี้มีไกด์พาเที่ยวหลายจุด รวมๆ เมืองมัณฑะเลย์และพุกามยังเหมือนบ้านนอกของไทยอยู่ ข้อดีของเขาคือวัฒนธรรมที่ยังเข้มแข็ง ผู้ชายยังนุ่งโสร่งเคี้ยวหมาก ผู้หญิงนิยมทาทะนาคาที่หน้า เราซื้อกลับมาฝากลูกสาวชอบมากทาแทบทุกวัน บอกว่าทาแล้วเย็นสบายดี เบียร์พม่ารสชาติดี ราคาไม่ถูกตกขวดละ 80 – 100 บาทแล้วแต่ร้าน อาหารบางอย่างหน้าตาคล้ายอาหารไทย รสชาติไม่จัดจ้านเท่าบ้านเรา ส่วนมากนิยมใช้ถั่วและเครื่องเทศในการประกอบอาหาร ช่วงที่ไปเจออากาศร้อนจัด ทำให้ทั้งเหนื่อยทั้งเพลียไม่ได้เก็บรายละเอียดอะไรมามากนัก มีเก็บรูปมาบ้างเล็กน้อย ส่วนมากเราจะสนใจวิถีชีวิตผู้คนมากกว่าจุดท่องเที่ยวดังๆ ลองมาดูกันฮะ
**ไกด์บอกว่าใครไปเที่ยวอย่าบอกว่าตัวเองเป็นสื่อหรือเป็นบล็อกเกอร์อะไร เพราะทางการพม่ายังเข้มงวดเรื่องสื่อต่างประเทศ ถ้าพกกล้องไปก็อย่าใช้เลนส์ตัวใหญ่มากนัก มันจะเตะตาเจ้าหน้าที่บ้านเมืองเขา
img_6111
อันนี้คือถังดับเพลิง วางอยู่หน้าตลาดสด มีถังตักน้ำพร้อมใช้งาน บรรยากาศในตลาดคล้ายตลาดบ้านเราสมัยก่อน สินค้าก็คล้ายกัน
img_6112
ตึกเก่าสไตล์อังกฤษมีให้เห็นเป็นระยะ ตึกนี้อยู่ด้านหน้าตลาด
img_6114
ร้านขายหมาก พบเห็นได้ข้างทางทั่วไป มีลักษณะเป็นตู้ๆเคาน์เตอร์ มีหลายแบบหลายรสชาติให้เลือก คนก็นิยมไปซื้อกันตลอด
img_6115
ร้านนี้อยู่ข้างทาง ขายอะไรไม่รู้คล้ายยำอะไรสักอย่าง จะสั่งมาลองบ้างก็พูดไม่เป็น พอดีเขาเรียกขึ้นรถแล้วก็เลยอดชิม
img_6118
เดินชมความงานเจดีย์ชเวชิกอง คนพม่ากับพระพม่าดูสนิทสนมกันดี ขอพระช่วยถ่ายรูปหมู่ พระก็ตั้งใจหามุมที่ดีที่สุดให้ญาติโยม น่าประทับใจ
img_6120
ร้านขายลูกชิ้นทอดสไตล์พม่า
img_6124
กล่องรับบริจาคภายในวัดอนันดา *ที่พม่าเวลาเข้าวัดหรือเจดีย์ต่างๆจะต้องถอดรองเท้าทุกครั้ง ไม่ควรใส่รองเท้าที่ใส่ยากถอดยาก
img_6142
อาหารว่างของชาวพม่า
img_6158
แม่ค้าขายผลไม้ตรงสะพานไม้อูเบ็ง
img_6163
รถจักรยานขายไอติมตรงศาลาที่พักสะพานไม้อูเบ็ง
img_6170
อาหารว่างคือข้าวเกรียบเสิร์ฟพร้อมซอสพริกศรีราชา
img_6171
ใครที่กลัวว่าอาหารพม่าจะไม่ถูกปาก การพกน้ำพริกจากเมืองไทยไปเองก็ช่วยได้ไม่น้อย ในภาพคือน้ำพริกน้ำย้อยของดีเมืองแพร่
img_6184
ช่วงที่เราไปอากาศร้อนแบบสุดจะต้านทาน ในภาพคือช่างสีกำลังทาสีรั้วของวัด
img_6186
ตู้กดน้ำดื่มฟรีพร้อมแก้วน้ำดื่ม
img_6190
พอรถจอดที่วัดจะมีเด็กๆ จำนวนมากมาคอยบอกว่าจะดูแลเรา และเดินประกบเป็นคนๆ ไป ที่จริงมันไม่ได้น่ารำคาญมันดูน่ารักดี เด็กๆ พยายามพูดภาษาเดียวกับคนที่เข้าไปคุย เพียงแต่บางทีมันเยอะไปหน่อยก็เลยกลายเป็นน่ารำคาญ
img_6195
เดินไปบนเจดีย์มองลงมาจะเห็นผู้คนมากราบไหว้เจดีย์กันแบบจริงจัง
img_6199
ใครหิวน้ำ เชิญที่ซุ้มน้ำดื่มได้เลย
img_6203
เดินออกมานอกวัด เจอร้านข้างทางขายอาหาร เข้าไปดูพบว่าคล้ายก่วยเตี๋ยวผสมกับขนมจีน ลองสั่งมาชิมดูดีกว่า ราคาถ้วยละ 15 บาทไทย
img_6204
ใส่ไข่ และใส่ถั่วด้วยนะ ก็ถือว่าอร่อยแบบแปลกๆ ถ้วยนี้เรียกว่าอะไรจำไม่ได้แล้ว
img_6205
ขากลับมาขึ้นเรือ พบศิปปินกำลังวาดภาพโดยใช้ใบมีดโกนแทนพู่กัน
img_6216
จุดชมวิวบน Mandalay Hill คล้ายดอยสุเทพบ้านเรา
img_6236
พระสงฆ์ที่พม่าดูมีอิสระในการทำสิ่งต่างๆเหมือนคนปกติ ภาพถ่ายที่วิหารชเวนันดอร์
img_6238
ร้านขายดอกไม้หน้าวัด ดอกไม้สวยงามมาก
img_6241
มีบริการให้ทดลองใช้ทานาคา พร้อมวาดลวดลายให้เรียบร้อย ชอบลายไหนบอกได้
img_6245
ที่มาของทานาคาคือ ท่อนไม้เหล่านี้ ขูดเปลือกไม้กับแผ่นหินจะได้ทานาคาเอามาทาหน้า
img_6247
ร้านขายผลไม้ดอง ส้มตำ หน้าวัด ดูน่ากินมากแต่กลัวท้องเสียต้องขอบาย ที่นี่ถ้าสั่งใส่ถุงเขาใส่ถุงหิ้วให้จริงๆ คือใช้ถุงหิ้วใส่อาหารเลยไม่มีถุงร้อนเย็นเหมือนบ้านเรา
img_6250
อากาศร้อนมากๆ เห็นแตงโมแล้วก็อยากกิน
img_6274
พบขบวนแห่เณรลูกแก้วระหว่างทาง ดูคนพม่าจริงจังมากเรื่องงานบุญ งานประเพณี
img_6282
ได้เวลากลับบ้าน อย่าลืมซื้อของฝาก จัดมาเต็มถุงไม่ถึงหมื่นจ๊าด แพงสุดคือค่าเบียร์
img_6283
อ้าว ยังไม่ได้กลับ ต้องมาขึ้นเรือไปดูหมู่บ้านโบราณที่เมืองอังวะกันก่อน
img_6286
ข้ามฟากมาเจอศิลปินกำลังเพ้นท์รูปก่อนเลย ดูตั้งใจกับผลงานมาก
img_6287
เมืองนี้หาความเจริญใดๆ ไม่เจอ ทางยังเป็นหลุมบ่อ ใช้ม้าลากล้อเป็นพาหนะในการเดินทาง ฝุ่นคลุ้งตลอดทางฮะ
img_6289
อันนี้ไม่แน่ใจว่าคนขับหรือผู้โดยสาร
img_6296
มาชมวัดแห่งหนึ่ง สร้างด้วยไม้ทั้งหลัง ในวัดมีการสอนหนังสือเด็กช่วงปิดเทอม
img_6297
สอนหนังสือโดยพระ ถึงได้เรียกว่า พระอาจารย์

ขอขอบคุณข้อมูลจาก www.itong2go.com

Relate Posts :