พิกัด Baristo Art Coffee บริเวณด้านหน้าวัดพระธาตุดอยสุเทพ
เวลาเปิด-ปิด 10โมงเช้าถึง6โมงเย็น (เปิดทุกวัน)
โทร : 084 841 5096
Link : www.facebook.com/baristoartsbondoi
“ช่วงเวลาว่างหลังเลิกงาน ผมจะเข้าไปหาดูหนังสือเกี่ยวกับการทำกาแฟและทำลาเต้อาร์ตในร้านหนังสือ”
นี่คือจุดเริ่มต้นของคุณเด่น ตำแหน่งกัปตันบาร์ของโรงแรม มีหน้าที่ดูแลงานบริการด้านต่างๆ ในความรับผิดชอบของตน ปัจจุบันคุณเด่นมีกิจการเล็กๆ ที่ตัวเองชอบเป็นของตนเอง โดยมีประสบการณ์จากการทำงานด้านบริการมา 20 ปี เป็นความรู้หนุนให้วันนี้ได้ก้าวเดินและเรียนรู้สิ่งใหม่ในทุกๆ วัน
Barristo Arts Coffee เป็นร้านกาแฟเล็กๆ ที่มีพื้นที่จำกัด มีชุดโต๊ะเก้าอี้เพียงสองชุด คุณเด่นยังบอกว่า บางจังหวะลูกค้ามาพร้อมกัน อาจทำให้ลูกค้าไม่สะดวกสบาย แต่กลุ่มลูกค้าก็แวะเวียนกันมาเรื่อยๆ ทั้งนักท่องเที่ยวและคนในพื้นที่ แถมยังบอกต่อกัน ในโลกโซเชียล รวดเร็วแบบปากต่อปาก Barristo Art Coffee จึงมีเสน่ห์ให้คนพูดถึง
แล้วอะไรคือเสน่ห์ ?
หลายคนที่เคยสั่งเครื่องดื่มคงได้เห็นภาพลวดลายประทับใจบนเครื่องดื่มเย็น ที่นอกเหนือจากลาเต้อาร์ตฟองนมในถ้วยกาแฟ หลายภาพทำให้คนยิ้ม หัวเราะและอารมณ์ดีไปชั่วขณะหนึ่ง ภาพหมีแพนด้ายิ้ม ภาพแมวหรือภาพผู้หญิง เป็นภาพน่ารักที่ดูขัดแย้งกับบุคลิคมาดเข้มและน้ำเสียงออกสำเนียงทองแดงแต่จริงใจในคำพูดของคุณเด่น ภาพวาดทุกภาพจะปรากฏลงบนเครื่องดื่มทุกแก้ว แด่ทุกคนโดยไม่จำกัดลวดลาย เรามาทำความรู้จักกับคุณเด่น เจ้าของร้านกันเลยดีกว่า
เริ่มต้นก่อนที่จะมาทำกาแฟทำอะไรมาก่อน?
ตอนนั้นผมทำงานเป็นพนักงานโรงแรมที่กรุงเทพ ตำแหน่งบาร์บอยไต่เต้าไปเป็นกัปตันบาร์ ช่วงนั้นกาแฟยังไม่นิยมกันมาก เลิกงานหรือมีเวลาว่างวันหยุด ผมจะเข้าไปร้านหนังสือ ไปหาอ่านเกี่ยวกับการทำกาแฟและลาเต้อาร์ต ในตอนนั้นเห็นลายลาเต้อาร์ตรูปหัวใจ ก็รู้สึกว่ายากแล้ว ก็ไปอ่านดูว่าการทำลาเต้อาร์ต เทยังไง เซ็นเตอร์เป็นยังไง เราก็เอามาลองทำ เหมือนที่เขาว่า “เส้นผมบังภูเขา” หาเซ็นเตอร์ หาจุดไม่ได้ นมห้าลิตร เบิกแล้วเบิกอีกจนเจ้าของโรงแรมสงสัยว่าเราเบิกนมไปทำไมเยอะแยะ เราก็เอามาทดลองทำลาเต้อาร์ต เราดูในหนังสือแล้วมันดูเหมือนง่าย
สุดท้ายได้มาพบกับบริษัท K2จากอิตาลี่ เป็นตัวแทนเครื่องนำเข้าจากอิตาลี่ อิตาเลี่ยนโซดาก็รู้จักมาจากเขา ตอนนั้นเราเป็นบาร์เทนเดอร์ในโรงแรม การโยนขวดโชว์ลีลา ทำคอกเทลจะนิยมมากกว่าการทำกาแฟ ผมก็อยากไปทำกาแฟ อยากไปเรียนการทำลาเต้ ประสบการ์ณเรื่องการทำกาแฟส่วนใหญ่ก็มาจากลูกค้าที่เขาคอยแนะนำเรา เพราะเราอยู่หน้าบาร์พูดคุยกัน ส่วนใหญ่ก็เป็นลูกค้าชาวต่างชาติที่แนะนำเรื่องของเทคนิคต่างๆ ส่วนกลุ่มคนไทยจะแนะนำเรื่องของรสชาติกาแฟ
อยากทำกาแฟตอนไหน?
ตอนนั้นผมย้ายไปประจำโรงแรมที่กระบี่ คนนิยมกาแฟน้อยกว่าคอกเทล โลว์ซีซั่นเราก็จะมาเชียงใหม่ มาเปิดร้านเล็กๆขายกาแฟสดที่สถานีควบคุมไฟป่าภูพิงค์กับหน้าพระตำหนักภูพิงค์ พอลูกค้าเริ่มจะติด ผมก็ต้องกลับไปกระบี่ เมื่อก่อนเชียงใหม่เริ่มมีร้านกาแฟผุดขึ้นแล้ว
ไปถึงกระบี่ ผมก็ลองเสนอเจ้านาย พื้นที่ตรงนั้นของโรงแรมว่างอยู่ อยากจะขอทำเป็นเคาท์เตอร์กาแฟได้ไหม ผมก็ลองใช้เครื่องออโต้ธรรมดาที่โรงแรมมีอยู่แล้ว มีลูกค้าโรงแรมมายืนต่อแถวรอ จึงปรึกษาเจ้านาย เขาก็ลงมาดูหน้างานที่โรงแรมด้วยตัวเอง เจ้านายเลยตัดสินใจลงเครื่อง Espresso เครื่องใหญ่และสั่งช่างทำเคาท์เตอร์ สั่งเมล็ดกาแฟมาให้ เพราะเขาเห็นว่าเราทำจริง
ประสบการณ์จากการทำงานในโรงแรมมา 20 ปี มีผลกับอาชีพที่ทำในปัจจุบันอย่างไร?
เราอยู่ในสายของห้องอาหารและเครื่องดื่ม งานบริการ การพูดคุย ดูแลลูกค้าหลายระดับ เราเป็นคนชอบยืนคุยกับลูกค้า ชอบถาม เราเป็นคนโง่ที่ชอบถาม เพื่อเอามาดัดแปลงให้เข้ากับตัวเรา ทำให้เราได้มีข้อมูล เอามาดัดแปลง เรียนรู้ เราไม่ได้พูดคุยกับลูกค้าแค่เรื่องกาแฟอย่างเดียว ยิ่งเราได้ทำในสิ่งที่เราชอบและรัก มันก็มีความสุข ทั้งหมดเป็นสิ่งที่ผมได้รับมาโดยตรง
ทักษะการทำลาเต้อาร์ตของเรา?
ตอนนั้นมีการแข่งขันทำลาเต้อารต์กันตามห้าง ร้าน โรงแรม มีคอร์สสอนทำลาเต้อาร์ต มีการจัดการแข่งขันบาริสต้ามากขึ้น จึงเริ่มเป็นที่รู้จักกันในวงกว้าง ที่ร้านนี้ผมใช้เครื่องทำกาแฟแบบหัวเดียว ก็ไม่ได้คิดไปแข่งขันกับใคร นอกจากแข่งกับตัวเอง ปัจจุบันก็ยอมรับว่าคนทำลาเต้เก่งๆเยอะ
ทำไมถึงวาดลวดลายต่างๆ ลงบนเครื่องดื่ม?
ผมมีต้นแบบอยู่คนนหนึ่งเป็นคนอีตาลี่ เขาทำลาเต้อาร์ต ผมว่าหลายคนที่ทำกาแฟรู้จักเขา จุดเด่นการเทลายของแต่ละคนไม่เหมือนกันอยู่แล้ว อย่างสมมติว่าผมดูการเทลายจากคนนั้นแล้วมาเทของตัวเอง ลายมันอาจจะเหมือนกัน แต่จุดเด่นหรือลักษณะของคนเทจะไม่เหมือนกันมันมีลายเซ็น
ส่วนการวาดลวดลายลงบนเครื่องดื่มเย็นก็เหมือนการวาดภาพ ผมคิดว่าจะทำเครื่องดื่มและนำเสนออย่างไรให้ดูดี ออกมาแล้วทำให้ลูกค้ายิ้มหรือมีความสุข แค่นั้นแหล่ะ เราไม่ได้กำหนดลวดลาย คือทำยังไงก็ได้ให้แก้วๆ นั้นมีความประทับใจ มีความทรงจำ ตกแต่งให้ดูดี บางคนก็ถ่ายภาพ มากินกาแฟที่ดอยสุเทพ กินชาเย็นลายหมีแพนด้า ภาพแมวยิ้ม มีหัวใจ เป็นเรื่องเล่าขำขันกันไป
กลุ่มลูกค้า?
มีหลายกลุ่มครับ เด็ก ผู้ใหญ่ ทั้งคนในพื้นที่ และลูกค้าต่างชาติที่ผ่านมา รวมถึงแฟนเพจที่ติดตาม หลายคนที่เคยมาก็แวะมาหาเรา
เคยเจอคำถามอะไรบ้างจากลูกค้า?
ส่วนมากจะถามว่าเราเรียนมาหรอ? ผมก็ตอบตรงๆ ว่าผมไม่ได้เรียน แต่ผมศึกษา ฝึกฝนจากหนังสือและประสบการณ์
ปัญหาในการทำร้านกาแฟ?
หลักๆ ก็จะเป็นพื้นที่ บางช่วงลูกค้ามาพร้อมกันเยอะ ที่นั่งเราก็ไม่พอ เขาก็ต้องมายืนออกันหน้าร้าน
ในขณะที่นั่งพูดคุยกัน ก็มีลูกค้าหลายกลุ่มแวะเวียนมา ทั้งกลุ่มนักท่องเที่ยวต่างชาติ ครอบครัวคนไทย ผมสังเกตเห็นเมนูเครื่องดื่มบนกระดานที่นอกเหนือจากกาแฟนั้นมีมากกว่า30ชนิด ทั้งร้อนและเย็น ทุกคนสั่งเมนูไม่เหมือนกัน
คุณเด่นใช้เวลาประมวลผลไม่นาน ก่อนจัดการออร์เดอร์ต่างๆได้ครบทุกคน อาจไม่ต้องมานั่งจับเวลา แต่ผมเห็นทุกๆแก้วของขั้นตอนสุดท้าย คุณเด่นจะละเลียดการวาดลวดลายลงบนฟองครีมของเครื่องดื่มอย่างตั้งใจ
ลูกค้าบางคนรับแก้วเครื่องดื่มไป พร้อมกับรอยยิ้มในขณะที่กำลังจะใช้หลอดดูด ก็หมีแพนด้าเขายิ้มให้เรา แถมมีรูปหัวใจให้ด้วย.
[wpgmza id=”266″]
