ช้างๆๆๆๆๆและก็ช้าง บ้านจ๊างนัก นักแต๊นักว่า

วันหยุดนี้ขับรถพาลูกไปเที่ยวเส้นแม่ออน ยังไม่แน่ใจว่าจะไปที่ไหนกันดี ขับออกไปก่อน แวะกินข้าวร้านสันกำแพงโภชนา (วันหลังจะมารีวิว) อิ่มท้องแล้วก็ขับไปทางแม่ออน มุ่งไปทางน้ำพุร้อนสันกำแพง มาได้ไม่ไกลตรงแยกใหญ่ๆทางซ้ายมือ เห็นป้ายเล็กๆเขียนว่า บ้านจ๊างนัก (บ้านช้างเยอะ) ก็จำได้ว่าเพื่อนเคยเล่าให้ฟังว่าพาลูกมาเที่ยว แต่ว่าทางเข้าหายากมากๆ ต้องแวะถามคนสามสี่ครั้ง เราก็อยากรู้ว่ามันจะยากขนาดนั้นเลยหรือและอยากไปดูด้วยว่า ช้างเยอะน่ะมันเยอะขนาดไหน ว่าแล้วก็เลี้ยวซ้ายเข้าไปเลย

เลี้ยวเข้าไปก็อย่าขับเร็วครังเพราะเราไม่รู้ทาง หมั่นมองป้ายเล็กป้ายน้อยเข้าไว้ เจอแล้วครับอยู่ทางซ้ายมือไม่ำกลจากปากซอยมากนัก เลี้ยวแล้วตามทางไปเรื่อยๆก็จะเจอบ้านใหญ่ๆ ต้นไม้เยอะๆ มีป้ายเขียนว่า บ้านจ๊างนัก เลี้ยวรถเข้าไปจอดเลย รถใหญ่คงต้องจอดข้างนอกนะเพราะที่จอดค่อนข้างแคบ


สิ่งแรกที่ลงรถมาแล้วก็เจอเลยคือ ช้างแมมมอธ ตัวใหญ่สูงน่าจะขนาดเท่าตัวจริง มีขนด้วย เข้าไปดูใกล้ๆขนทำจากไม้แท่งแหลมๆ มาซ้อนๆกันให้ดูเหมือนขนเยอะรุงรัง ลองมาดูรูปกันแล้วเดี๋ยวเข้าใจเอง

นี่แหละ ขนช้างแมมมอธ
ตัวเต็ม ช้างแมมมอธในตำนาน
ในสวนก็ตกแต่งด้วยช้าง
ส่วนมากจะทำจากไม้ เป็นงานฝีมือทั้งหมด
เอาช้างมาประกอบกันเป็นช้างอีกที
ช้างสายพันธุ์ต่างๆ เทียบขนาดให้ดูด้วย
ซูมๆ
ภาพเขียนช้าง
ทางช้างเผือก เป็นแบบนี้นี่เอง
ช้าง อินเดอะ ซิตี้
ด้านล่างของพิพิธภัณฑ์ เป็นสถานที่ทำงานของบรรดาช่างฝีมือ
ทำผิวช้างได้เหมือนจริงมาก
งานปูน งานปั้น
ผิวมันเหมือนจริงๆนะ เทคนิคเขาดีจริง
ช้างแม่ลูกตามจินตนาการ
ป้ายมีหลายอัน
ทางเข้า ถ่ายตอนกำลังจะกลับ
ประวัติความเป็นมา รายละเอียดต่างๆ เบอร์โทรติดต่อ ตามป้ายนี้เลยครับ

แผนที่และวีดีโอ ขอบคุณเว็บ Open Chiang Mai ครับ



สรุปแล้ว แปลกดีครับ ช้างมันจะเยอะอะไรขนาดนั้น ถ้าไม่รักช้างมากขนาดนี้คงทำไม่ได้แบบนี้ เพราะทุกรายละเอียดเขาเก็บหมดจริงๆ ผมว่า สล่าเพชร หรือ ช่างเพชร นี่เป็นสุดยอดคงนึงเลย เขาหลงไหลช้าง หลงไหลสิ่งที่ตัวเองทำ จนกลายมาเป็นพิพิธภัณฑ์ แหล่งเรียนรู้ที่ดีมากๆ ถ้าคุณเป็นคนรักช้าง สามคำครับ “พลาดไม่ได้”

Relate Posts :