เลยถัดไปจากพระธาตุดอยสุเทพกับพระตำหนักภูพิงค์ราชนิเวศน์ สถานที่หนึ่งที่น่าสนใจ มีนักท่องเที่ยวแวะเวียนกันไปเสมอคือ
“พิพิธภัณฑ์ชาวเขาบ้านแม้วดอยปุย”
หลายวันก่อนผมถ่อสังขารตัวเองมาตะลุยบ้านดอยปุยในช่วงเย็น ซึ่งถือว่าอากาศกำลังดี แดดอ่อนๆร่ำไร ระหว่างทางไปบ้านดอยปุยสังเกตเห็นหญ้าแฝกที่ปลูกใหม่ไว้ริมถนน ตรงที่ลาดชันสองข้างทาง เพื่อช่วยลดความรุนแรงของการชะล้างพังทลายของดิน มีสลับไปกับต้นสนสามยอดที่ขึ้นเรียงราย มองแลดูไกลๆ มีกลิ่นไอเสน่ห์เหมือนป่าเมืองนอก
ก้าวแรกที่เดินเข้าไปสัมผัสในหมู่บ้าน สิ่งที่คุณจะเจอคือ บรรดาร้านค้าต่างๆของชาวม้งที่นำของหัตถกรรมพื้นเมืองมาขาย ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้า ของประดับ ของที่ระลึก เดินถัดเขาไปในซักหน่อยจะมีสวนน้ำตกดอยปุยให้ได้ชม ก่อนจะพบความมันส์ในแบบลูกชายที่คาดว่าหาได้อยาก ความมันส์ที่ว่าคือการยิงหน้าไม้ทดลองความแม่น
10 บาท ยิงได้ 3 ครั้ง ผมจัดการอย่างไม่มีรีรอ ก่อนจะพบว่ามันเป็นอะไรที่ยิงได้ “เร็ว แรง ” มาก ความแม่นยำของหน้าไม้ก็ยอดเยี่ยม ลุงที่ให้บริการแกยังบอกว่า ถ้าสนใจอยากได้ก็มีขายให้
ส่วนความสงบและสบายใจในสวนน้ำตกดอยปุยที่ผมได้สัมผัสคือ อากาศที่แสนจะบริสุทธิ์ ได้เจอเด็กๆชาวเขาพากันกระโดดลงเล่นน้ำ เสียงคุยกันเจี๊ยวจ๊าว แม้จะฟังไม่รู้เรื่อง แต่ก็สัมผัสได้ว่าพวกเขามีความสุข ความสุขที่หาได้ง่ายๆ โดยไม่ต้องไปเล่นเกมส์ เที่ยวตามห้างเหมือนเด็กในเมือง แค่กระโดดลงเล่นน้ำหยอกล้อวิ่งไล่กัน มันก็หรรษาได้แล้ว
พอแว่บจากสวนน้ำตกดอยปุย ที่พลาดไม่ได้และต้องแวะคือพิพิธภัณฑ์ชาวเขาบ้านแม้วดอยปุย และต้องขอเท้าความกันก่อนซักนิด ว่าต้นกำเนิดของพิพิธภัณฑ์ชาวเขาบ้านดอยแม้วปุยแห่งนี้มีขึ้นในปี 2527 โดยคุณยิ่งยศ หวังวนวัฒน์ พ่อหลวงบ้านดอยปุยเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในการก่อตั้ง ด้วยวิสัยทัศน์อันกว้างไกลในระดับตาเหยี่ยว พร้อมทั้งสังเกตเห็นนักท่องเที่ยวชอบแวะมาซื้อของเก่า จำพวกเครื่องไม้เครื่องมือในชีวิตประจำวัน ของชาวม้งเป็นจำนวนมาก อีกทั้งเกรงว่าลูกหลานจะไม่ได้เห็นต่อไปในอนาคตอันใกล้ ว่าแล้วแกก็เลยเริ่มเก็บสะสมของต่างๆ ทั้งจากการบริจาคของชาวบ้าน และเงินทุนของตัวเองที่นำไปซื้อ เพื่อเป็นแหล่งความรู้ไว้ใช้ศึกษา
ซึ่งในพิพิธภัณฑ์ก็เต็มไปด้วยรูปภาพแสดงถึงชนเผ่าชาวเขาต่างๆ รวมทั้งข้อมูลที่มาที่ไปว่าเป็นอย่างไร เผ่าไหนมีต้นกำเนิดมาจากไหน มีวิถีชีวิตยังไง รวมทั้งมีพวกเครื่องไม้เครื่องมือในชีวิตประจำวันของชาวม้ง รวมทั้งชุดแต่งกายชายหญิงพื้นเมืองของชาวเผ่า พอพูดถึงเรื่องชุดชาวเขา ที่นี้เขามีให้บริการเช่าชุดให้สวมใส่เพื่อให้เข้ากับบรรยากาศในราคาไม่แพง จนหลายคนยังบอกเลยว่ามาที่นี้แล้ว ถ้าไม่ได้ใส่ชุดชาวเขา ก็แสดงว่ามาไม่ถึงบ้านดอยปุย
ถัดเลยหลังจากพิพิธภัณฑ์จะมีสวนดอกไม้ตรงเชิงเขาให้ได้ถ่ายรูปเก็บไว้เป็นที่ระลึกในบรรยากาศวิวสวย ขากลับหาใครจะช้อปปิ้งอุดหนุนผลิตภัณพ์ที่นี้ติดไม้ติดมือไปฝากคนทางบ้าน ก็เลือกชมกันได้สะดวก สำหรับใครที่จะมาสัมผัสบรรยากาศชาวม้งที่นี้ ก็แวะมากันได้ทุกวัน เวลาเปิดบริการ 09.00 -17.00
ส่วนผมตอนนี้ขอเวลาไปยิงหน้าไม้เล่นก่อนนะคร้าบบบบบบบบ
ปล.ม้งกับแม้วคือชนเผ่าเดียวกันครับ
[wpgmza id=”195″]
