สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น สิบตาเห็นก็ไม่เท่ามือคลำ และสิบมือคลำก็ไม่เท่ากับเดินออกไปเผชิญสัมผัสทุกอย่างด้วยตัวคุณเอง
เป็นเรื่องที่สุดแสนจะปกติ ที่เวลาไปเที่ยวที่ไหนก็ตาม ต่างบ้านต่างเมือง ย่อมมีเรื่องให้ชกต่อย เอ้ย เรื่องที่เราชอบไม่ชอบอยู่เสมอ ไม่ได้ดีหมดไปทุกสิ่งและไม่ได้เลวร้ายไปหมดกับทุกสิ่ง อยู่ที่เลือกจะมองและทำใจยอมรับ
ขออนุญาตบอกความจำกันซักนิด 1 เดือนแรกที่เชียงใหม่นี้ มีประสบการณ์หลากหลายอย่างที่ทั้งชอบไม่ชอบ ถือว่าเอามาถ่ายทอดให้แก่มิตรรักแฟนเพลงได้อ่านเป็นแนวทาง ว่าเวลามาแอ่วในตัวเชียงใหม่คุณจะต้องเจอกับอะไรบ้างที่คุณสมควรจะเดินเข้าไปหา และสมควรบ่ายหน้าเดินหนี
3 อย่างที่ชอบมั่กมากในตัวเมืองเชียงใหม่
1.อาหารที่นี้อร่อยและถูกเป็นบ้า
ขอย้ำกันนะครับว่าเป็นส่วนมากที่อร่อยแหละถูก ส่วนน้อยจริงๆที่ราคาแพงหูฉี่ แต่เรื่องแบบนี้ถ้าเราจ่ายไปแล้วคุ้มค่ากับเงิน เราก็ไม่เสียดายกันใช่มั้ยล่ะครับ และเมื่อแลดูจากฝีไม้ลายมือการทำอาหารของคนนี้ ก็พอจะการันตีได้ว่ามีศิลปะแห่งความอร่อยแฝงอยู่กันทุกครัวเรือน
2.ตลาดเยอะ
อาจจะด้วยตอนเด็ก มีโอกาสติดสอยห้อยตามคุณพ่อไปจ่ายตลาดในตอนเย็นบ่อย โตขึ้นผมเลยกลายเป็นคนชอบตลาด ชอบเวลาไปเดินดูแล้วมีของกินให้ซื้อเยอะ ชอบเวลาแม่ค้าเสวนากัน จะเรื่องละคร หรือเรื่องในมุ้งของชาวบ้าน ก็ถือเป็นรสชาติของชีวิต หากใครหลงเสน่ห์ตลาด ที่นี้มีตอบสนองให้คุณครบทุกสายพันธุ์ จะตลาดสด ตอนเช้า-เย็น-ดึก ของเก่า ของแฮนด์เมค ของพื้นเมือง ก็มีให้คุณเลือกเดินจนไม่หวาดไม่ไหว
3.คนที่นี้อัธยาศัยดี
เมืองไทยยังมีดีที่เชียงใหม่ คือจังหวัดหนึ่งที่ยังหลงเหลือความเป็นสยามเมืองยิ้ม หลายครั้งเวลาดูหนังฝรั่งผมมักจะอิจฉา อิจฉาเวลาคนแปลกหน้าเขาเจอหน้ากันแล้วสวัสดีทักทายแนะนำชื่อตัวเองด้วยความเป็นไมตรี แต่เมืองไทยของเรานับวันแบบนี้ยิ่งหาได้ยาก ก็ยังดีที่นี้ยังพอมีหลงเหลือให้ผมพอชื่นใจ มีเอาไว้ต้อนรับนักท่องเที่ยวไทยและต่างประเทศ เมื่อบวกกับสำเนียงพูดเหนือที่ฟังดูอ่อนน้อม บอกได้คำเดียวเลยว่า “มีเสน่ห์” สุดๆเลย
3 อย่างที่ไม่ชอบเอาซะเลยในตัวเมืองเชียงใหม่
1.ถนนในคูเมือง
หากคุณไม่ใช่พรานป่าที่ชำนาญในเส้นทาง หรือกัปตันเรือที่ช่ำชองในเรื่องเข็มทิศ แผนที่ ขอบอกว่าถนนที่นี้ ปราบเซียนมาเยอะแล้ว ด้วยเส้นทางเยอะแยะ ซอยเล็ก ซอยน้อย และแทบทุกซอยจะทะลุหากัน บางเส้นวันเวย์ บางเส้นไม่วันเวย์ สร้างความมึนงงอย่างยิ่งสำหรับนักเดินทางใหม่ที่มาผจญภัยที่นี้ เมื่อคุณจะขับรถหรือเดินทางไปไหนมาไหนในตัวเมือง เครื่อง GPS นำทาง หรือแผนที่คือสิ่งจำเป็นสำคัญอย่างยิ่งยวด เพราะถ้าไม่มีเจ้าสองตัวนี้ รับรองได้เลยว่า คุณจะติดแหงกเหมือนหนูติดกับดักในเขาวงกต เพราะผมเจอมากับตัวแล้ว (ขนาดมีแผนที่นะนิ) ครั้นจะไปโทษคนสร้างถนนเมืองเชียงใหม่ตั้งแต่สมัยอดีตกาลก็กระไรอยู่ ฉะนั้นพยายามปรับตัวกันนะครับ
2.ที่จอดรถ
ถ้าตะวันออกกลางน้ำมันดิบ คือ “ทองคำ” สำหรับที่นี้ ที่จอดรถก็คงเป็น “ทองคำ” ได้เหมือนกัน เวลาเดินทางไปไหนมาไหน จะมอเตอร์ไซค์หรือรถยนต์ ขอบอกว่าจะหาที่จอดรถทั้งที ที่นี้หายากมั่กมาก ด้วยความที่ถนนแคบ รถก็เยอะ แถมหน้าบ้านบางคนยังติดป้ายขู่ “ห้ามจอด ฝ่าฝืนปรับ 500”หรือจะ “ที่จอดรถส่วนบุคคล”เล่นเอาหลายครั้งผมหงุดหงิด จนอยากจะจอดรถทิ้งไว้กลางทางให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย คิดดูล่ะกันครับ ขนาดรถจักรยาน บางทีที่จะจอดยังไม่มีเลย ทางที่ดีจะเที่ยวในตัวเมือง ถ้าไม่ไกลมาก ก็ลงทุนเดินเอาแล้วกันครับ ถือเป็นการออกกำลังกายไปในตัว
3.ป้ายบอกทางอันสับสน
ไปๆมาๆ กลายเป็นว่าสิ่งที่ผมไม่ชอบส่วนใหญ่มีแต่เรื่องการจราจรทั้งนั้น ไหนๆก็บ่นเรื่องนี้แล้ว ก็ขอโซโล่ให้ครบสูตรไปเลยล่ะกัน เพราะนอกจากการขับรถผจญภัยในคูเมืองจะรู้สึกปวดหัวแล้ว นอกเมืองก็ยังสร้างความปวดหัวไม่แพ้กัน ความปวดหัวอยู่ตรงป้ายบอกทาง ที่ตอนติดไม่รู้ว่าคนติดปรึกษากันรึป่าว เพราะคนขับรถงงครับ ขับรถอยู่ดีๆตามเส้นทางไปโผล่อีกที่นึง ที่ไหนก็ไม่รู้ ทั้งๆที่ก็ไปตามป้าย หรือเส้นทางเดียวกันแต่ติดป้ายซ้ำซ้อน แถมบอกไปกันคนละทาง พอขับรถไปรู้ตัวว่าหลงทางอีกที ทุกอย่างก็สายไปซะแล้วครับ ยูเทิร์นรถข้างหน้า นู้นเลย อีก 4 กิโลเมตร! นึกแล้วก็อยากจะนอนก่ายหน้าผาก
ก็ถือว่าเป็นประสบการณ์เอามาบอกเล่าให้ฟังแล้วกันครับ เผื่อใครมาเที่ยวที่นี้จะได้ปฏิบัติตัวให้ถูก บางเรื่องผมชอบ คุณอาจจะไม่ชอบ หรือบางเรื่องผมไม่ชอบ คุณอาจจะชอบ ก็ขึ้นอยู่กับมุมมองของแต่ละคน ว่าเวลาเจอแล้วจะปรับตัวกันยังไง
“เข้าเมืองตาหลิ่ว ต้องหลิ่วตาตาม” คำนี้น่าจะเหมาะสมที่สุดถ้าอยากเที่ยวให้สนุกในเมืองเชียงใหม่ครับ
