ป้ายไทยเกาหลี
ไปเที่ยว กทม.มาครับ น้องที่สนิทกันอาสาพาไปเที่ยว Korean Town ด้วยว่าเธอกำลังบ้าเห่อเกาหลีอย่างหนัก หายใจเข้าออกเป็นเกาหลี (พิมพ์ยากนะเนี่ยกลัวผิดจัง) เธอจึงเชี่ยวชาญมาก หลังจากที่ก่อนหน้านี้ก็ได้คลั่งญี่ปุ่น และภูฏานไปแล้ว ถึงขั้นจะบินไปเยี่ยมเจ้าชายจิ๊กมี่เลยทีเดียว มาคราวนี้บ้าเหมือนเดิมมาดูกันว่ามันมีอะไรในที่แห่งนี้
ผมเริ่มต้นจากบ้านที่เซ็นทรัลปากเกร็ด ขับแจ๊ซน้อยคู่ใจเลียบคลองประปาไปเรื่อย เข้าไปรับน้องเขาที่หมู่บ้านไฮโซ แสนสิริ ผ่านยามสองสามชั้น เขาเห็นทะเบียนเราเชียงใหม่ก็ปล่อยเข้าโดยดีแบบว่าสงสารคนบ้านนอกเงอะงะ ถึงบ้านน้องเขารออยู่แล้ว เรายังไม่ไป บุกตะลุยห้องนอนสาวโสดดูว่ารกแค่ไหน น่าตกใจ สะอาดว่ะ ความจริงคือ แม่บ้านเพิ่งมาทำความสะอาดไปเมื่อเช้า กูว่าแล้ว ฮ่าๆๆ ผมโรคจิตชอบไปดูห้องนอนคน มันบอกอะไรได้เยอะดี
พากันออกมา ขับไปเรื่อยๆ เป้าหมายสถานีรถไฟใต้ดินบางซื่อ แถวๆบริษัทปูนใหญ่ มีที่จอดฟรีด้วยแหะ ดีจัง กลัวรถหายล๊อคอย่างดี ลงมาขึ้นรถไฟ ชอบบรรยากาศในสถานีรวมทั้งระหว่างทางเดิน มันทำให้นึกถึงตอนที่ไปญี่ปุ่น ไปสิงคโปร์ มันไม่เหมือนเมืองไทยเลย เมื่อไหร่เชียงใหม่จะมีแบบนี้บ้าง จะได้ไม่ต้องไปเมืองนอก
ว่าแล้วก็ไปหยอดเหรียญเอาบัตร บ้านนอกได้อีก ยืนดูนานแสนนาน กูลืมไปแล้วว่าทำยังไง อ้าว ตู้มันแดกแบงค์ได้เว้ยเฮ้ย โอ้ ไทยแลนด์ทำได้ มีเงินทอนออกมาอีก เข้…. ทันสมัยชิบหาย ชอบๆๆ ได้เหรียญพลาสติกมาแทนบัตร เอาไปทาบตรงทางกั้นมันก็เปิด เดินไปรอรถไฟ เป้าหมายเราสถานีสุขุมวิท (ถ้าจำไม่ผิดนะ)
ตามรูปนี้คือที่ๆเราจะไป
นั่งรถไฟนานพอสมควร ลงสถานีเดินขึ้นมา อ้าวแม่ง เป็นห้างเต็มเลย มองเห็นตึกสวยๆเยอะเลย ชอบดูตึกสวยๆ จำชื่อไม่ได้ มองเห็น Terminal 21 อันโด่งดัง บอกน้องพากะเหรี่ยงเข้าไปดูหน่อย แว๊บเข้าไป ห้างทำเลียนแบบสนามบิน มี Gate ต่างๆตกแต่งเป็นแต่ละประเทศ คนมาถ่ายรูปกันเยอะ ดูๆไปแล้วบ้านนอกกว่าเราก็มี เราก็พากันเดินทำหน้าคนเมืองเข้าไป โดยเฉพาะ ผบ.ทบ. เธอทำหน้าตาได้ไฮโซเป็นปกติอยู่แล้ว ขึ้นมาถึงข้างบนเป็นโรงหนัง กำลังมีรอบ Life of Pi ที่อยากดูพอดี แถมเป็นโรง SF เชียงใหม่ไม่มีนะครัฟ ต้องลอง จองสามที่ด่วน เดินไปจ่ายเงินอย่างเท่ ไอ่ชิบหาย 780 บาท เอ่มมมม น้องรับบัตรมั้ยครับ เงินสดพี่มีนิดเดียว ทำไมแพงอย่างงี้วะ ห่าเอ๊ย ไอ้พายกูไม่อยากดูมึงละ แต่ก็เก๊กไว้ แบบว่าเรามีเงิน ฮ่าๆๆ น้ำตาตกใน เดินออกมา ได้รอบหกโมงครึ่ง มีเวลาเหลือเกือบสองชั่วโมง ไปหาอะไรกินกัน
ไอติมเมล่อนเกาหลี หวานหอม อยากลองล่ะซี้ๆๆๆ
ออกจากห้าง ข้ามสะพานมาเข้าอีกห้างนึงเพื่อข้ามถนน ออกมาเดินข้างฟุตบาท ความรู้สึกของการเป็นนักท่องเที่ยวมันดีแบบนี้เอง ไม่เหมือนตอนที่เรามาอยู่อาศัยเลย อะไรๆมันก็ดูโอเค รถเข็นขายของข้างทางยังดูน่าสนใจไปหมด ผู้คนพูดจาแปลกหู สายตาเราเปลี่ยนไปจากเดิม ทั้งที่สิ่งรอบข้างมันก็เหมือนเดิม สวมแว่นแห่งความสุข มองอะไรมันก็เป็นสุข แปลกดีนะ
เดินมาถึงละ มันชื่อ Sukhumvit Plaza ลักษณะเหมือน Community mall มีสามชั้นได้ แต่ละชั้นจะมีร้านต่างๆ แทบทั้งหมดเป็นร้านเกาหลี ร้านอาหาร ซุปเปอร์มาเก็ต บริษัททัวร์ ตั๋วเครื่องบิน และที่ขาดไม่ได้ ร้านขายโสมเกาหลี แม่งมีจริงๆ
ร้านอาหารมีเยอะมากมายหลายร้าน มีทั้งแบบ modern , traditional หลายแบบหลายสไตล์ คนที่เดินกันไปมา ก็เกาหลีทั้งนั้น ตัวหนังสือก็เป็นเกาหลี ชื่อแต่ละร้านก็แปลกๆ จังวอนเงี้ย คีดิมดุ๊กเงี้ย กูงงเลย ดูรูปดีกว่า
ซ้าย ดูเร่ ขวา กาโบแร ขายอาหารเหมือนๆกัน
อ่านเองละกัน
ร้านนี้แหละที่เราไปกิน รีวิวแยกอีกตอนนะ
ทุกร้านมีเมนูตั้งบนแสตนด์ให้เราดูหน้าตาราคาก่อนตัดสินใจ
super market เกาหลี
ร้านอาหารทั้งนั้นเลย อะไรจะเยอะขนาดนี้ คาดว่าคนเกาหลีต้องชอบการกินมาก
บริเวณโถงจะมีที่ให้นั่งพัก นั่งย่อย ชิวดี กลางกรุง
สรุปว่า น่าตื่นเต้นดีี เหมือนได้ไปเกาหลีย่อมๆ ผมเดินเข้าไปในร้านขายของที่บ้านๆ เหมือนตลาดสดของเขา สินค้าแปลกๆน้ำอะไรไม่รู้ กินจิเพียบเลย น่าสนใจที่สุดคือ เหล้าเกาหลี ซื้อใส่กระเป๋าไว้ขวดนึงกะเอามากินเชียงใหม่อวดเพื่อนๆ ดันลืมไว้บ้านพี่ชายอีก
คนเกาหลีหน้าจีนๆ สาวไม่ได้สวยเหมือนในหนังนะ หน้าตาธรรมดา สู้เมียเราไม่ได้สวยไม่ธรรมดา ใครสนใจลองแวะไปเที่ยวกันได้ สนุกดี เอาเงินไปเยอะหน่อยนะ ของเขาแพงๆทั้งนั้น ถ้าเดินเฉยๆก็ไม่ต้อง แต่คิดว่าควรลองกินอะไรดู จะได้รู้เหมือนว่ามาเยือนเกาหลีแล้วนะโว้ยยยย แผนที่ด้านล่างเลยพี่น้อง
