[BLOG] อยู่เชียงใหม่ ไปเกาหลี– ทัวร์นรก…แต่ดันตกหลุมรัก ตอน 2

        หลังจากตอนที่ 1 ผมเริ่มหลงรักเกาหลี มินอาเดินออกมาส่งผมตอนตีสอง เราจับมือกันเดินออกมา ผมรู้สึกเป็นหนุ่มเกาหลีขึ้นมาทันที ผมต้องกลับแล้ว เธอต้องอยู่ปิดร้านตีห้า ผับเกาหลีปิดตีห้า ไม่เหมือนบ้านเรา เอ๊ะอ๊ะก็จะปิด จัดระเบียบสังคมเที่ยงคืนตีหนึ่งอยู่นั่นแหล่ะ เด็กหนุ่มสาวเกาหลีกินเบียร์กินเหล้าเมามันก็กลับเองแหล่ะ เมื่อรู้ตัวว่าเมาใครก็ต้องกลับ ผมเมาก็ต้องกลับ ใครเมาก็ต้องอยากกลับทั้งนั้น ใครจะไปนอนหน้าเธคหน้าผับ

ผมแลกไลน์เธอไว้ แต่มันเป็นภาษาเกาหลี ช่างมันเถอะ ภาษาอะไรก็น่าจะคุยกันได้  แล้วผมก็หลงทางครับ ผมเดินไปเรื่อยๆจนรู้สึกว่าไกลโรงแรมมามาก ผมเพลินกับแสงสีเกาหลีมากไปรู้ตัวอีกทีก็หลงซะแล้ว คนยืนสูบบุหรี่ คนเมาบรรยากาศมีไฟเป็นโคมๆ บางคนหิ้วปีกสาวๆเมาล้มลุกคลุกคลานบรรยากาศ เหมือนหนังฮ่องกงเลย ผมเห็นตำรวจเกาหลีขี่รถผ่านผมโบกเลยเข้าไปถามชื่อโรงแรมหาทางกลับ ตำรวจเกาหลีพาผมขึ้นรถไม่ได้ไปโรงพัก เขาพาผมมาส่งถึงหน้าโรงแรมเลยใจดีมาก ตำรวจเกาหลีไอเลิฟยูนะจ๊ะ ผมถึงเตียงได้หลับเป็นตาย

เสียงโทรศัพท์กระชากวิญญาณดังทะลุลงไปกลางหัวใจ ใจเต้นตุ๊บๆเจ็บหน้าอกใจหวิวบอกไม่ถูก คุณรู้รหัสลับหรือยัง 6 7 8  คุณต้องรู้แน่ๆ มอร์นิ่งคอล อาหารเช้า ล้อหมุน…

6 โมงเช้าคือ ตี 4 บ้านเรานะครับ สิ่งที่ช่วยได้ดีคือกาแฟดำเท่านั้นจริงๆ เรื่องที่ไกด์พูดบนรถประวัติเกาหลีเหนือ เกาหลีใต้ วัฒนธรรมเกาหลี ไม่ได้เข้าหัวผมเลย 555  ที่แรกที่เขาพามาคือกำแพงเมืองฮองซองประมาณนี้แหล่ะ มาดูกำแพง ผมเดินได้ครึ่งทางปวดขา ก็มานั่งรอที่ลานยิงธนู ผมเห็นกำแพงคิดถึงแต่ประตูท่าแพ 555 ผมเลยถ่ายรูปสักหน่อย ไหนๆก็มาแล้วมีทหารโบราณมาถ่ายด้วย

เป้าหมายต่อไป คือ สวนสนุกเอเวอร์แลนด์ ก่อนเข้าก็ถ่ายรูปหมู่ซะหน่อย

เห็นชุดสาวๆในทีมผมหรือยังครับ เธอจัดหนักจัดเต็มสาวเกาหลีมีอาย บางคนมีตาข่ายกันแมลงด้วย เธอบอกที่แก่งคอย สระบุรี เมืองกาญจน์ ไม่มีฟีลนี้ ถึงว่าทำไม ตม. เกาหลีถึงกักตัวไว้ ก็เล่นขนเสื้อผ้ามาเหมือนจะอยู่สักเดือน หลังจากจบทริป เรากลายเป็นเพื่อนในไลน์ที่ห่วงหาอาลัยกันมาก ไลน์ดังทั้งวันทั้งคืน 555

เกาหลีจัดวางการดักขายของที่ระลึกไว้ดีมาก ก่อนเข้าชมและหลังเข้าชม จะออกแต่ละที่ มีของขายตลอด พนักงานสวนสนุก ตื่นตัวตลอดเวลา

เขาจะโบกมือสองข้างตลอดเวลา ยืนอยู่ก็ต้องเต้นหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใสมากเกิน เกินจนดูเหมือนคนบ้าทั้งผู้หญิงผู้ชาย ที่แรกที่เราเขาผู้ชายโบกมือ คือ บ้านผีสิง กลุ่มเราเข้าก่อนเลย  เห็นเขาโบกมือตื่นเต้น นั่งไปกำปืนในมือแน่น มีเสียงอะไรก็ตื่นเต้นไว้ก่อน ผมอยู่กับเจนนี่และน้องโฟกัส รถพาวิ่งจนกลับมาที่เดิม ไม่ได้ยิงผีสักตัวก็ไม่เข้าใจอะ  รู้ทีหลังว่ายิงโดนจุดสำคัญ ผีถึงจะออกมาผมบอกแล้ว มันโบกมือ หมุนไปมา มันบอกว่า ไม่มีอะไร ไม่มีอะไร ก็ยังเข้าไปกัน นึกถึงเมียงู ขึ้นมาจับใจ


ที่นี่ทุกที่จะมีฮีตเตอร์หน้าตาแบบนี้

ที่ที่ผมเสียเงินซื้อคือบ้านลูกกวาด จริงครับ ผมชิมลูกกวาดและขนมเขาเยอะมาก จนอายน้องคนขาย ก็เลยตักรวมๆ มาแจกคนในคณะไป 5,000 วอน

นั่งรถ ดูสัตว์ซาฟารี สัตว์ไม่น่าตื่นเต้นเท่าคนนำชม แม่งพูดเร็วใส่อารมณ์ได้มันส์สุดๆ สั่งยีราฟมาหาได้อีกด้วย เก่งจริงๆ ถัดมาก็ล่องแก่ง มีจระเข้กับงูปลอมรูปปั้นไว้หลอกคนด้วย Create สุดๆ 5555

ห้องน้ำในสวนสนุกสะดุดตาผมอย่างแรง  มีห้องน้ำพ่อกับลูกจูงมือกันไปนั่งขี้พร้อมกัน ไม่ต้องกลัวลูกหลง Create สุดๆนวัตกรรมแปลกใหม่ที่เก๋และน่ารักมาก น่ามาทำไว้ที่ห้างบ้านเราเป็นอย่างยิ่ง เด็กๆจะได้ไม่หลงไม่หายตัว

ผมเล่นเครื่องหวาดเสียวอย่างเดียวคือรถไฟฟ้าเหาะ หลับตาเสียวท้องน้อยแป๊ปเดียว อ้าว! จบซะละ เจอเฮอร์ริเคนห้อยหัวผมขอบายครับ คนแฮงค์เบียร์และนอนไม่พออย่างผม น่าจะมีอ้วกเป็นของแถมแน่ๆ

อาหารเที่ยงตอนบ่ายหน่อยๆ คือ หมูกระทะของแท้ บุญมีจะคอยเอาหมูแผ่นใหญ่ๆย่างแล้ว ใช้กรรไกรตัดให้ทุกโต๊ะ ผมไม่ชอบกินหมูกระทะเลยในชีวิต ขนาดมีเพื่อนเปิดร้านหมูกระทะเจ้าดังในเชียงใหม่ ผมยังแค่เล็มๆแต่ที่นี่ผมกินด้วยความเอร็ดอร่อยจริงๆ หมูนุ่มหมักเข้าเนื้อ ผักถั่วงอกดอง เข้ากันสุดๆ น้ำซุปก็อร่อย กินกับเบียร์ เกาหลีสุดยอดเลย

นอนหลับในรถทัวร์มา 1 ตื่น เขาก็พาเรามาหมู่บ้านฝรั่งเศสใกล้สนามบินอินซอน ที่นี่ผมได้ลองขนมปังกระเทียม สั่งกาแฟ จ่ายเงินรับจานรอง คิวเป็นเหมือนที่รองแก้วเวลาของเราเสร็จมันจะดังอึดๆๆ ให้คุณไปรับของที่สั่ง ไม่มีเสิร์ฟช่วยตัวเอง ที่นี่ผมได้ลองสาโทเกาหลี คือเหล้าข้าวของบ้านเขา กินกับน้องเจนนี่กับลุงทูน น้องนัยมันส์โคตร ปลาหมึกครับ ปลาหมึกแห้ง 1 แพ็ค 15,000 วอน ลองปิ้งกินก่อนเห็นแล้วน่าอร่อย แต่โคตรเหนียวเลย เคี้ยวจนปวดเหงือก

ออกจากหมู่บ้านก็เข้าสู่โรงงานสาหร่ายและกิมจิสนุกสนานกับการทำกิมจิ ซื้อสาหร่ายฝากเพื่อนๆ ก็ขึ้นไปใส่ชุดฮันบก จินตนาการว่าตัวเองเป็นฮ่องเต้มีเมียหลายๆคน เพราะชีวิตจริงทำไม่ได้ 555


สักพักก็ได้เวลาอาหารค่ำใกล้ๆ กันเลย อาหารเป็นสไตล์บุฟเฟ่ต์มีผัก มีวุ้นเส้นผัด สังเกตดูทุกคนกินน้อย เพราะล่อหมูย่างเกาหลีมาเต็มที่ 5555 กินเสร็จต้องเก็บจานเองครับเขาใช้คนคุ้มมากฝึกนิสัยที่ดีจริงๆ

และแล้วที่ๆผมรอคอยในการมาเกาหลี คือกรุงโซล คือผมอยากไปเต้นมาก ดูเน็ตมาอย่างดีคือเธคเกาหลี เอ็นบีคลับ ดูจนจำได้ รถทัวร์พามาจอดพัก  คือเมืองกิมโป โอ้!แม่จ้าว มันคือรังสิตของไทยแลนด์นี่เอง เวลาจะเข้าไปสีลม ต้องจ่ายค่าแท็กซี่ราวๆ 19,000 วอน 600 กว่าบาทไทย  แต่โรงแรมที่นี่สวยคุ้มเกินราคาทัวร์มาก โรงแรมชื่อลาลือ ในภาษากาหลี  ภาษาอังกฤษคือ L’Art  ตอนเมาผมเรียก ลอริเอะ 555 พนักงานช่วยเรียกแท็กซี่ให้ เขาน่ารักมาก ช่วยเรียกเขียนสถานที่ที่เราจะไปให้ เขียนขากลับให้ ไม่ถึง 5 นาทีรถก็มา ผม Want มาก กรุงโซล ผมอยากเจอ…..

สามสิบนาทีรถมาจอดท่ามกลางดงนักศึกษามหาลัยแหล่งเดินเที่ยวและร้านเหล้า คือ ฮงเด เค้าขายไก่ทอด มีขนมปลาในหนังกวนมึนโฮ ผมเดินอย่างเพลินเพลิน แล้วผมก็แวะผับแรก เป็นผับชื่อ ฮ่องกงบาร์ มีแต่หนุ่มสาวเกาหลีเต็มร้าน ทุกโต๊ะมีเหล้าโซจู สาวๆก็ยก หนุ่มๆก็ยก คุยกันเสียงดัง ไม่มีชนข้ามโต๊ะ กินใครกินมัน กินเสร็จจะกลับก็ถือบิลมาจ่ายเอง บิลแรกผมหน้าตาแบบนี้

ไม่ไหวกินเบียร์ที สองสามหมื่นจนตาย 555 หลังจากนั้น ผมก็ไปต่อที่  HIPHOP@RNB CLUB ค่าเข้า 10,000 วอนแต่ผมไม่ได้จ่าย คนน้อยเลยเดินออกมา

ที่ๆผมตั้งใจมาก จะเข้าที่นี่  NB2 Club ยืนรอคิวเตรียมพาสปอตไว้โชว์ เข้าแถวแต่การ์ดเขาไม่ให้เข้า อายุเกิน 30  มันไม่ให้เข้า กูจะบ้าตาย! ผับเชียงใหม่ไม่ให้เด็กเข้าผับเกาหลีเกิน 30 มันไม่ให้เข้า ฝันสลายดอกฝ้ายบาน

ซื้อเบียร์มากินย้อมใจ กลับสิครับจะอยู่ทำแปะอะไร ขากลับเมาหนัก บอกแท็กซี่ ลาลือเป็นลอลิเอะ  แม่งแท็กซี่เอาจริงพาหลง กว่าจะหาทางกลับเจอ วนทางลอดข้ามทางด่วน ผ่านทะเลสาบ เมื่อกี้มันอยู่ขวามือ พักเดียวมันอยู่ซ้ายมือทะเลสาบอันเดิมกูจำไฟสาดน้ำได้ อีลุงมึงพากูวนเหมือนแท๊กซี่เมืองไทยละ ค่าแท็กซี่ ขึ้นไป 34,000 วอน ผมแย้งไปเล่นๆ บอกตอนมา แค่ 19,000  ลุงแท็กซี่เกาหลี ทำหน้าโง่ๆงงๆ รับแบงค์ 50,000 วอนไป ทอนมา 30,000 คิดแค่ 20,000 วอน มีคุณธรรมมาก กูก็อายสิครับ บอกผิดแต่แกพาวนหลงรับผิดชอบคิดเงินแค่นี้ ถ้าแท็กซี่เมืองไทยละมึง ไม่อยากจะคิด ซื้อเบียร์ซัปโปโรพรีเมี่ยม ขึ้นห้อง 2 กระป๋อง ที่บ้านเราขาย 240 บาท ที่เกาหลีขายแค่ 90 บาทไทยถูกมาก เพิ่งรู้เกาหลีกับญี่ปุ่นใกล้กันมาก ค่าเครื่องสามสี่พันก็ถึงแล้ว เบียร์เลยถูก อากาศเหลือ -1 องศาหนาวมาก ลมพัดมาแต่ละทีหนาวสะท้านทรวง  แต่ผมชอบมาก ชอบเกาหลีตอนนี้มาก หลงรักอากาศที่นี่ เดินจิบเบียร์ โต้ลมหนาว เดินสวนสาวเกาหลี โปรยยิ้มให้เขาไปทั่วเขาหนาวเขาไม่ยิ้มตอบ

ผมกลับรู้สึกรักความมีระเบียบและการไม่เอาเปรียบคดโกงของพลเมืองที่นี้ ชอบใจที่สุดคือห้องน้ำนั่งปุ๊ปตูดอุ่น ปั๊ป  ผมรักเกาหลีจัง….อันยองอาเซโย…Toilet ไอเลิฟยู (อ่านต่อตอน 3) 

ท่านใดมีที่เที่ยวเจ๋งๆในต่างแดน แนะนำเข้ามาได้ อย่าลืมแวะมา Comment มาแชร์ให้เจ๋งได้รู้ตามช่องด้านล่างหรือ

  

เจ๋งจะตามไปรีวิวอย่างทันท่วงที

Relate Posts :