เขาบอกว่าเวลามองอะไรอย่ามองกันแค่เปลือกนอก ให้มองกันถึงข้างใน หรือไม่ก็มองของจริงจะได้รู้ว่าอะไรเป็นอะไร เพราะส่วนใหญ่ภายนอกที่เราเห็นมันมักจะฉาบฉวย หลอกล่อ ดึงดูดให้เราสนใจอยู่เสมอ จนเผลอปล่อยสมาธิหลุดหนีไป ไม่ได้คิดอย่างถี่ถ้วน
ที่เล่ามานิไม่ได้เล่าถึงการมองหญิงแท้หญิงเทียมนะครับ ประเดี๋ยวจะเข้าใจผิดว่าผมจะพาไปไหน ซึ่งอันที่จริงแล้วเรื่องที่จะมาเล่า เป็นเรื่องของการหาข้อมูลท่องเที่ยวสถานที่แต่ละแห่งครับ
จริงๆแล้วมันก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรหรอก แต่ผมมันขี้สงสัยและชอบมีปัญหา และปัญหาที่ว่าก็เป็นปัญหาที่มันชอบหลบหน้าหลายคนเวลาจะหาข้อมูลแหล่งท่องเที่ยวซักแห่งหนึ่ง ปกติตอนเรากำลังอ่าหนังสือท่องเที่ยวรูปเล่มสีสวยๆ ภาพแจ่มๆ หรือค้นหาจากอินเตอร์เน็ต คนลงข้อมูลมักจะลงภาพสวยๆเอาไว้ก่อน ประหนึ่งใช้เป็นแรงดึงดูดให้คนอ่านกระสันเกิดอารมณ์อยากไปในทันที
สมมตินะครับสมมติว่า ผมอยากไปดอยอินทนนท์มาก โอ้ว แม่เจ้า เปิดดูในหนังสือ ตรงนั้นก็ดี ตรงนี้ก็สวย น่าไปมาก อากาศมันต้องเจ๋งแน่ๆ แม่คะนิ้งเกิดมาคงได้เห็นกับตาคราวนี้แหละแต่พอถึงวันไปถึง อ้าว ไหงสภาพป่าเป็นแบบนี้ แล้วไอ้ที่กูเจออยู่ในหนังสือหลายวันก่อนล่ะ มันไปอยู่ไหน มาก็มาถูกหน้าฤดูกาลมันนะ หรือว่ามาผิดที่ หรือไอ้คนถ่ายรูปมันไปได้รูปสวยๆจากซอกมุมหลืบที่ชาวบ้านเขาไม่เห็น หรือ หรือ หรือ…..
นี่แหละครับคือปัญหา ปัญหาที่เราเจอสถานที่สวยๆในหนังสือ หรือในเน็ตตอนค้นข้อมูล แต่พอไปเที่ยว กลับไม่มีห่าอะไรให้สนใจน่าดูเลยผมไม่อยากจะบอกเลยว่าเจอเป็นประจำ เจอจนชิน พอมันชินมากๆ ก็เลยเก็บเอามาเป็นประสบการณ์ว่าคราวหน้า อย่าหวังล่าสุดเป็นปีที่แล้วที่ผมไปเชียงคาน จ.เลยมา เห็นหลายสื่อโปรโมตกันนักหนาว่าน่าเที่ยว ผมดู เออ มันก็น่าไปว่ะ ดูคลาสสิคดี บ้านเมืองแบบเก่าๆแต่พอไปถึงเท่านั้นแหละ เฮ้ย มันไม่มีอะไรเลยนิ มันเหมือนบ้านย่าผมที่อำเภอโกสุมพิสัย มหาสารคามชัดๆ ต่างกันตรงที่มันเปิดร้านขายของก็เท่านั้น อารมณ์ของผมในวันนั้นมันห่อเหี่ยวลงทันที หลังจากที่ตื่นเต้นมากตั้งแต่ก่อนจะไป
ส่วนคนที่ดูกระดี่กระดา เหมือนปลากระดี่ได้น้ำคงเป็นนักท่องเที่ยวจากกรุงเทพ ที่เกิดมาชาตินี้ไม่เคยเจออะไรที่มันเป็นแบบนี้มาก่อนในชีวิต แต่บางครั้งมันก็โอเวอร์มากเกินไปเสียจนผมหมั่นไส้
แต่ก็อย่างว่าล่ะครับประสบการณ์คนเราของแต่ละคนมันต่างกัน บางคนที่เคยเจอมาก่อนอาจจะไม่ตื่นเต้นเหมือนคนที่เพิ่งเจอ หรือเพิ่งเคยมาเที่ยวตบท้ายด้วยข้อเสนอแนะประการสำคัญเลยคือ เมื่อคุณเปิดเจอแหล่งท่องเที่ยวสวยๆและเมื่อคิดจะมาเที่ยวแห่งนั้น จากความสวยในรูป 100 เปอร์เซ็นต์ ขอให้ลดความคาดหวังว่าจะได้เจอแบบนั้น เหลือซัก 50/50 ก็แล้วกัน ออกตัวไว้ก่อนเลยว่านี้ ไม่ได้พูดเกินความจริง แต่นี้มันคือความจริงที่คุณต้องเจอเวลาไปเที่ยว
ลดความคาดหวังลงมาซักนิด เอาชีวิต เอาหัวใจเราไปสัมผัสมันให้ถึงที่ ไม่ต้องไปสนใจว่ารูปมันสวยขนาดไหน แต่ไปสนใจตรงที่มันมีกิจกรรมอะไรให้เราได้ทำสนุกๆตอนไปจะดีกว่าอย่าลืมว่าภาพท่องเที่ยวที่เห็น ความจริงมันมีความสวยไม่ถึงครึ่งของในรูปหรอกครับ เผลอๆของจริงอาจจะให้อะไรที่มีมิติ มีชีวิตชีวา ให้แง่มุมต่างๆมากกว่ากันอีกตั้งหลายเท่า
