หลงรักในการคำนวณ
เมื่อพูดถึงเรื่องของการคำนวน
มันอาจเป็นเรื่องที่ง่ายสำหรับใครหลายคนเลยสินะ
แต่ก็มีหลายคนที่เมินหน้าหนีทันทีเมื่อพูดถึงเจ้าสิ่งนี้เช่นกัน
ผมเองก็คนนึงนี่แหละเพราะผมนั้นช่างไม่สันทัดกับสิ่งนี้เอาเสียเลย
แต่ประเด็นคือที่กล่าวมาข้างต้นนี้
ไม่ได้หมายถึงการคำนวณตัวเลขที่ใครต่อใครต่างผ่านประสบการณ์นี้มา
เพราะผมเองก็คงไม่มีปัญญา
ที่จะมาพูดถึงการคำนวณคณิตศาสตร์แต่อย่างใด
จึงคิดว่า
การคำนวณที่อยากจะพูดถึงในบทความนี้
เราขอพูดถึงการคำนวณ ในเรื่องของความสัมพันธ์จะดีกว่า
“คำนวณเชิงสัมพันธ์”
ผมมองว่าเรื่องของการมีปฏิสัมพันธ์ของคนเรานั้น
ในบางครั้งมันจำเป็นต้องมีการคำนวณ ไม่ต่างอะไรกับหลักการของมนุษย์ที่แสดงท่าทาง หรือมีปฏิกิริยา ในเชิงจิตวิทยา
การสร้างมิตรภาพกับคนแปลกหน้า
การตกลงปลงใจในข้อตกลงอะไร
แม้แต่การปลอบโยนใครต่อใคร
หรือการสร้างความเข้าใจ
ต้องผ่านการคำนวณกันทั้งนั้น
ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดที่คุณได้เลือกใช้ อย่าได้ลืมเหลียวลองมองมัน และวิเคราะห์ให้ดีๆ
ในเรื่องราวเหล่านี้
ย่อมมีผลต่อการสร้างเรื่องราวดีๆให้แก่กันทั้งนั้น
เพราะว่าคำนวณแบบนี้ ใช้เครื่องมือก็คงไม่ได้
จึงเป็นเหตุผลที่ว่าทำไม คนเรามิสามารถมองข้ามเรื่องนี้ไปได้
คิดว่างั้นไหม “เพื่อนมนุษย์”
ใครบางคนอาจรักในการคำนวณ ส่วนใครอีกหลายคนก็เกลียดมันเข้ากระดูกดำ
ขอแค่คุณเหลียวแลมันเสียบ้าง
ต่อให้บางคนบอกว่าอยู่คนเดียวแล้วไม่ยุ่งกับใคร
สุดท้ายแล้วไม่ว่ายังไง คุณก็ต้องมีใครที่พบปะและเข้ามาในชีวิตคุณอยู่ดี
เพราะความสัมพันธ์
มันเป็นเรื่องที่ดี ที่สัตว์สังคมอย่างคนเราพึงมีและต้องพบเจออยู่แล้ว
อย่าลืมเปิดใจแล้วยอมคำนวนมันบ้างนะ
เพราะผมเองช่างหลงรักมันอย่างหัวปักหัวปำ กับการคำนวณความสัมพันธ์
แล้วความปรารถนาที่แท้จริงนั้น
ก็แค่คาดหวังให้ผลลัพธ์ของการคำนวน นั้นเท่ากับรอยยิ้มที่เริ่มเบ่งบาน
บอกเลยว่าการคำนวณนี้มันไม่ได้ยากเกินไป
ขอแค่คุณเปิดใจให้แก่สิ่งรอบกาย โดยไม่ยึดติดกับหลักการใดๆมากจนเกินไป
ด้วยความปรารถนาดี
จาก เพื่อนมนุษย์ท่านหนึ่ง
ถึง เพื่อนมนุษย์ท่านอื่น
From
ยังมีเรื่องราวในมุมมองอีกมากมายจาก “กล่องข้อความเที่ยงคืน” ใน https://reviewchiangmai.com/author/teerapat/
