“แมสเสจ” ในแบบรูปธรรม และจับต้องได้ ด้วยลายมือที่ถูกบรรจงลงแผ่นกระดาษ แม้ว่า จดหมาย อาจไม่ใช่ความรวดเร็วที่ตอบโจทย์ต่อโลกสมัยนี้
แต่เชื่อเถอะครับ
ว่าอารมณ์ความรู้สึกที่มีต่อการสื่อสารแบบจะถูกอัดแน่นอยู่ในนั้น และเฝ้ารอให้มันส่งไปถึงใครซักคนตามที่คุณได้จ่าหน้าซอง
ซึ่งเสน่ห์ของมัน คืออะไร ?
การรอคอยของทั้งสองฝั่ง ที่ต่างฝ่ายต่างตั้งหน้าตั้งตารอ ใช่หรือไม่
แล้วใครคนนั้น ก็คือตัวคุณเอง จากทั้งสองช่วงเวลา แต่ทว่าคาดหวังต่างกัน
แล้วถ้าเกิดว่าการส่งจดหมายฉบับนี้
คุณเขียนถึง “ตัวเอง” ในอีกสิบปีข้างหน้าล่ะ อย่างงี้ภายในนั้น ใจความในนั้น จะเป็นอย่างไร
เมื่อต้องจ่าหน้าซองถึงตัวเองในอนาคต อันแสนไกล กว่าที่มันจะถูกส่งกลับถึงมืออีกครั้ง
A little letter from someone somewhere
งาน exhibition จากศิลปินสายมินิมอลอย่าง “suntur” ที่ผมนั้น ดันพบเจอโดยมิได้ตั้งใจ แถมได้มีโอกาสไปชื่นชม ด้วยความคาดหวังที่ไม่รู้อะไร ว่าในงานนี้นั้น มันมีลูกเล่นอะไรที่ซุกซ่อนอยู่ในนั้นบ้าง นอกจากรูปวาดที่งดงามชวนหลงใหลในการเสพ ศิลปะ
ผมค่อนข้างตื่นเต้นกับสิ่งที่กำลังจะได้พบเจอ เมื่อพบว่าในแต่ละรูปภาพภายในงาน จะมีบทเพลงที่แทรกผ่านบนผืนผ้าใบ ที่ทาง SUNTUR เจ้าของงาน ได้ร่วมมือกับ 26 ศิลปิน นักร้องนักแต่งเพลง เพื่อสร้างสรรค์ความจรรโลงในหลากอารมณ์ ผนวกกับผลงานกล่องสามมิติ ที่ชวนตราตรึง
โดยในท้ายที่สุดนั้น ก็พบว่า มันยังมีอีกหนึ่งสิ่งที่ผู้เข้าชม สามรถเข้าร่วมเป็นส่วนหนึ่งกับงานนี้ แถมมันก็คือกิจกรรมหลักสุดพิเศษ ที่เราสามารถเขียน “จดหมาย” ถึงตัวเอง “ในอีก10ปีข้างหน้า”
Send letter to (future) you
เมื่อฝั่งหนึ่ง
ได้บรรจงขีดเขียนอะไรลงจดหมาย อาจเป็นการบอกเล่าเรื่องราว ในสิ่งที่คุณเผชิญ พร้อมกับตั้งคำถาม ถึงอนาคตที่ยังมาไม่ถึง
กับอีกฝั่งหนึ่ง
ที่เฝ้าคอยเวลาที่จะได้เปิดผนึกมัน แล้วนั่งย้อนวันนวาน พร้อมกับทบทวนตัวเองถึงอดีตที่ผ่านมา
ว่าในวันที่ได้เปิดมัน
ตัวคุณนั้น เป็นอย่างไรบ้าง
เหนื่อยมั้ย
- สบายดีรึป่าว
ผู้คนรอบข้างละ
- เป็นยังไงกันบ้าง ยังคงเป็นความสัมพันธ์ที่ดี มีความเกื้อกูลต่อกัน หรือไม่
มีใครบ้าง ที่เดินออกจากชีวิตคุณไป แล้วยังมีใครบ้าง ที่ยังคงอยู่กับคุณแล้วร่วมเดินทางกันต่อไป
แล้วภาพฝันวาดไว้
- มันชัดเจนมากขึ้นไหม หรือมีการเปลี่ยนแปลง เส้นทาง ความฝัน และเป้าหมายครั้งใหม่
แต่ไม่เป็นไร เมื่อถึงเวลานั้น
2030
หวังว่าจะยังสบายดี
และคงความปิติยินดี ที่ยังมีลมหายใจ
ปล. ด้วยรักและผูกพัน
จาก ฉัน ในตอนนี้
ถึง ฉัน ในตอนนั้น
#letterfromsuntur
มันคือความรู้สึกที่มีต่อกิจกรรม อันชวนรู้สึกต่อตนเองด้วยการเขียนจดหมาย เพื่อพูดคุยกับอนาคตที่ยังมาไม่ถึง กับชมภาพอันงดงามชวนสบายตา พร้อมกับบทเพลง ที่บรรเลงแทรกผ่านอยู่ในแต่ละชิ้นงานเมื่อได้รับชม เพื่ออรรถรสจากการเสพสมไปกับช่วงเวลา
ยังมีเรื่องราวในมุมมองอีกมากมายจาก “กล่องข้อความเที่ยงคืน” ใน https://reviewchiangmai.com/author/teerapat/
