ชีวิตประจำวัน

กำลังใจ จากกล่องข้อความ ทุกคนรู้  แฟนคลับรู้  เพื่อนมนุษย์ต่างก็รู้ ว่าสิ่งนี้นั้น มันคือสิทธิขั้นพื้นฐาน ที่ทุกคนพึงมี  และจำเป็นต้องมีมัน กันทุกท่านจริงๆ  ไม่ว่าจะเป็นใครมาไหน รุ่นราวคราวใด เพราะไม่ว่าจะเป็นใคร  ก็ต้องการกำลังใจกันทั้งนั้น จะด้วยในรูปแบบไหน หรือด้วยอะไรก็ตาม ซึ่งต่างคน ต่างก็ต้องการมัน  ในแบบที่แตกต่างกันออกไป ตามแต่ใจเราจะโหยหา และต้องการมัน ว่ากำลังใจนั้น เราจะหามันได้ จากทางไหนบ้าง การเฝ้ามองสิ่งรอบกาย ที่เราคุ้นเคย ผู้คนรอบกายที่คุณอยากพบเจอ เพียงแค่ได้เห็นหน้า ก็รู้สึกหายเหนื่อยได้ เพียงพบหน้า เพื่อสบตา สัมผัสกัน หรือว่าจะเป็นการพูดคุยแล้วแลกเปลี่ยนกัน แม้แต่การบรรยายเรื่องราวมันออกมา แล้วเขาก็แค่นั่งฟังโดยไม่จำเป็นต้องเอ่ยถ้อยคำอะไร มันออกมาเลย แต่บางทีคุณอาจไม่ต้องการแค่นั้น เพราะบางที อ้อมกอดแสนอบอุ่น การโอบไหล่เพื่อให้ระยะห่างระหว่างร่างกายมันกลายเป็นศูนย์ เหล่าสรรพสัตว์ทั้งหลาย ที่อาจทำให้ใจละลาย ก็ดูช่วยได้ไม่น้อย  จนไม่อาจห้ามใจ ที่จะไม่เข้าไป ทักทาย สัมผัส ลูบไล้มัน แม้ว่าบางทีก็ต้องการเพียงแค่เฝ้ามองมันอย่างน่าเอ็นดู หรือคุณอาจจะนั่งคุยกับมัน อย่างเป็นกิจจะลักษณะเลย แม้ว่าเรารู้ดี ว่ามันก็อาจไม่ได้เข้าใจ ในสิ่งที่เราได้เอ่ยออกไป แต่สำหรับใครบางคน […]

ภาพขาวดำ จากกล่องข้อความ ที่ใครหลายคน อาจมองว่า ช่างเป็นอะไรที่ไม่มีสีสัน และไร้ซึ่งชีวิต-ชีวา เอาเสียเลย ความเศร้าหมอง  ในมุมมองทางความรู้สึก ที่ภาพเหล่านี้ ดันมีเฉดสีไม่มากมายเท่ากับที่ หลายคนคาดหวังกับรูปใบหนึ่งของมัน  แถมสีสันของภาพสีทั้งหลาย ก็ช่างเป็นอะไรที่สดใส ,ฉูดฉาด แล้วให้ชีวิตชีวากับคุณได้ นั่นทำให้ ความเป็น รูปภาพสีขาวดำ นั้นถูกลดทอนคุณค่าลงอย่างไม่น่าเชื่อ จนบางคนอาจให้ค่ามัน เฉพาะเมื่อตอนเกิดความสูญเสีย ได้ย่างกราย มาทักทายใครซักคน ในผู้คน ที่คุณ รู้จัก แต่เชื่ออะไรไหม หลายคน ก็อาจไม่ได้คิดอย่างงั้น ผมเองก็เช่นกัน ซึ่งมีมุมมอง กับภาพขาวดำ ในอีกรูปแบบหนึ่ง ที่อยากจะมาแชร์ให้ฟังเหมือนกัน แล้วนั่นมันเพราะอะไรกัน เพราะหากว่าคุณสามารถใส่สีสันในนั้น มากกว่าภาพที่มีสีสัน ใช่เหรือไม่ เราสามารถจินตนาการ สีสันในรูปขาวดำ ได้มากมาย ตามแต่ที่ใจคุณปรารถนาเลย ใช่หรือเปล่า บางครั้ง การที่เราเสพภาพสี มากเกินไป ก็อาจทำให้เราเสพภาพเหล่านั้น ได้ไม่กี่มุมมองก็เป็นได้  ถึงแม้ว่า คุณจะได้วิเคราะห์เฉดสี ที่ประกอบกัน ความหมายของสีสันที่ถูกเลือกใช้  ประเด็นก็คือจินตนาการ ที่คุณอยากใส่เข้าไปกับการเสพภาพ […]

สงคราม แน่นอนว่า เมื่อเราได้ยินคำนี้  มันมักจะเป็นอะไรที่ไม่ค่อยดีเลยว่าไหม? นั่นมันเป็นเพียงพฤติกรรมความรุนแรง  ที่อาจเกิดจากสันดานดิบ ที่โหยหา และกระหายในประโยชน์ หรืออำนาจการคลองตนที่หนึ่งเพื่อประกาศศักดาให้เป็นที่ประจักษ์เท่านั้น เพราะความอดอยากปากแห้งของคนหมู่มาก อาจเป็นเพียงแค่ฉากหน้า ที่ทำให้ใครบางคนสามารถนำมาใช้เป็นคำกล่าวอ้าง เพื่อความรุ่งโรจน์ในอะไรบางอย่างก็เป็นได้ โอเคสิ่งที่เรากำลังจะมาพูดถึงกัน นั้นไม่ได้หมายถึงการรบราฆ่าฟัน หรือสาดกระสุนใส่กันแต่อย่างใด แต่เรากำลังพูดถึงน้ำลายที่พ่นออกมาจากจิตใจอันคับแคบ และมุมมองที่ปิดกั้นจากโลกภายนอกที่กำลังหมุนไป “สงครามที่ไม่มีวันจบนั้น คือสงครามของคนที่มีความสุขอยู่กับอดีต กับคนที่หวังว่าจะมีความสุขในอนาคต” ไม่ว่าจะอายุอานามเท่าไหร่ เป็นคน Gen ไหน นั้นไม่สำคัญ ขอแค่เริ่มที่ตัวคุณนั้นยอมเปิดใจและรับฟัง เพื่อให้บทสนทนานั้นกลมกล่อม และเต็มเปี่ยมไปด้วยสาระสำคัญที่ต่างคนต่างหยิบยกแล้วนำมาแลกเปลี่ยนกันด้วยความจริงใจอย่าได้ถือโทษโกรธกัน เพราะแม้แต่สถาบันแรกเกิดที่เราอยู่ในนั้น อย่างครอบครัวก็เช่นกัน หรือสถาบันการศึกษาทุกรูปแบบที่เราได้ก้าวเข้ามาเพื่อตักตวงและเกี่ยวประสบการณ์ ครอบครัว สามารถเกิดขึ้นได้ โรงเรียน สามารถเกิดขึ้นได้ มหาลัย สามารถเกิดขึ้นได้ หรือแม้แต่มหาลัยชีวิต ก็ยังเกิดสงครามได้ นั่นแหละฮะเพื่อนมนุษย์ เพราะสงครามรูปแบบนี้มันเกิดขึ้นตลาดเวลา ในทุกหย่อมหญ้า กับเส้นทางที่เราต่างเลือกเดิน และเคยผ่านมา สงครามในชีวิตประจำวัน ในทางปรัชญาเชิงประโยชน์นิยม มันจะมีใจความที่บอกประมาณว่า “ความสุขจะเป็นตัวตัดสินว่า อะไรดี ไม่ดี ควร หรือไม่ควร” หากมองในมุมกลับกันแล้วนั้น สิ่งที่ดี […]

ความฝันนั้นไม่ใช่เรื่องน่าอาย “ความฝัน” เมื่อพูดถึงเจ้าสิ่งนี้ ที่สามารถเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา ทั้งในช่วงที่เราหลับไหล หรือแม้แต่ตอนที่เรากำลังดำเนินชีวิตไป ในแต่ละวันที่ยังมีลมหายใจ ผมเชื่อว่าหลายคนจะนึกถึงสิ่งที่ตัวเองมีในทันที เพราะยังไง “ความฝัน” นั้น คนเรามีมัน มากมายเสียเหลือเกิน แต่ผมไม่อยากพูดถึง “ฝัน” เมื่อตอนหลับตาเพราะจิตใต้สำนึกอาจชี้นำรูปแบบของความฝันได้ ผมอยากจะมุ่งประเด็นตอนที่เราลืมตาและออกไปใช้ชีวิตมากกว่า เพราะ “คนเรามักจะฝันถึงสิ่งที่ตนต้องการ” ก็เพราะว่าความต้องการ นี่แหละ ที่เป็นตัวขับเคลื่อนให้มนุษย์เราก้าวเดินต่อไป ไม่ว่าจะด้านไหนก็ตาม แต่ตราบใดที่เรายังคงฝันถึงบางสิ่งบางอย่าง เราจะสามารถพัฒนาสักสภาพ ไม่ด้านใดก็ด้านหนึ่ง เพื่อบรรลุในเป้าหมายของตน “ความฝัน” สัญลักษณ์แห่งความปรารถนา ที่คนเรานั้นต่างโหยหามันมากมายเหลือเกิน เพราะแรงปรารถนา มักมานำพาซึ่งจุดมุ่งหมายที่ใฝ่ฝัน โดยในทางจิตวิทยา ก็มีคนกล่าวไว้ว่า “แต่ละคนมีความปรารถนาที่ไม่พูดกับคนอื่นและความปรารถนาที่ไม่แม้แต่จะสารภาพกับตัวเอง” : ซิกมันด์ ฟรอยด์ มีรุ่นพี่ผมคนนึงที่มีความชอบส่วนตัวกับหุ่นฟิกเกอร์ และคาเมนไรเดอร์ ที่แม้กาลเวลาจะผ่านพ้นไปซักเท่าไหร่ เขาไม่มีทิศทางที่จะชอบสิ่งเหล่านี้ได้เลย  แต่ด้วยกลุ่มสังคมที่คนรอบข้างไม่ได้ให้ความสนใจกับสิ่งของและเรื่องราวเหล่านี้ นั้นจึงเป็นเหตุผลที่ว่าความในใจที่อยากบอกเล่าในความฝันและความหลงไหลในสิ่งที่ตนรัก นั้นไม่ได้ถูกเอ่ยออกมาได้มากเท่าที่ควร ผมก็เป็นคนหนึ่งที่ไม่ได้มีความสนใจสิ่งเหล่านี้ แต่ผมไม่เคยลำบากใจเลย ที่รับฟังความหลงใหลในความฝันที่จะต้องเป็นกูรูในด้านนี้ของเขาเลย เพราะสิ่งที่น่าสนใจในบทสนทนา นั้นก็คือการที่เราได้นั่งฟังใครซักคน ที่กำลังเอ่ยความในใจถึงความชอบ และความฝันที่ตนนั้นตั้งมั่นในจุดยืนที่แข็งแกร่งของใครซักคน มันจึงเป็นเหตุผลที่ว่า ทำไมผมถึงสามารถนั่งฟัง การอธิบายถึงเรื่องราวของตัวละคร […]