ถนนคนเดินหลังปรินส์ฯ

วันนี้ไปเที่ยวถนนคนเดินหลังปรินส์กัน มันคือถนนคนเดินตอนกลางวัน มีเฉพาะเสาร์-อาทิตย์ ขายตั้งแต่เช้า จนถึงประมาณบ่ายสามโมงเย็น สภาพไม่เหมือนถนนคนเดินที่เคยรู้จักตามท่าแพ หรือที่วัวลาย ที่นี่เน้นขายของเก่า เน้นเลยว่าโคตรเก่า เก่าจนไม่รู้จะเอาไปทำอะไร สนิมขึ้นเต็มหมดก็ยังเอามาขาย บางชิ้นดูมันเก่ามากจนไม่กล้าจับ กลัวมันพัง คือของก็เก่า คนขายก็แก่ ทุกอย่างดูเข้ากันไปหมด ร้านที่ดูไม่เข้าพวกคือ พวกขายของใหม่ อันนี้ไม่ได้เลย ขายของมือสองยังพอทนได้ ของใหม่นี่น่าจะต้องไปตลาดอื่น ไม่เหมาะสมกับตลาดเก่าแก่แห่งนี้ด้วยประการทั้งปวง หาข้อมูลดูพบว่า ตลาดนี้เป็นแหล่งรวมตัวของพวกคนเคยรวย เคยหรู เคยทำงานดีๆ แต่ชีวิตมีอันต้องพลิกผัน ต้องเอาของสะสมออกมาขาย ต้องทำมาหาเลี้ยงชีพยามแก่ชรา บางส่วนก็เป็นคนแก่จริงๆต้องหาเลี้ยงดูตัวเอง เพราะลูกหลานไม่ได้ดูแล คนหนุ่มสาวที่ไม่แก่มากก็มี แต่ก็เป็นคนมีอะไรบางอย่าง เช่น ชื่นชอบของเก่ามากเป็นพิเศษ บางร้านเป็นเด็กๆเอาของมาขายหารายได้พิเศษก็มี แต่น้อยมาก คนแก่ๆส่วนมากจะเน้นขายพระเครื่องกันมากกว่า ถ้าไม่คิดอะไรมากมีเวลาว่างสองสามชั่วโมง ไปเดินดูเพลินๆครับ เหมือนแหล่งรวมคนที่ชอบอะไรเหมือนกันมาอยู่ด้วยกัน บางทีการได้มาเจอคนคอเดียวกันอาจสำคัญกว่าได้มาขายของเสียอีก ร้านนี้มีรถไฟโธมัสของเล่นครบชุด ถูกใจเด็กๆมาก คนขายใจดีใส่ถ่านให้ลองเล่นด้วย สรุปนะครับ ว่ามันคือสวรรค์ของคนรักของเก่า กับคนซื้อขายพระเครื่อง ถ้าคุณอยากหาของเก่าเท่ๆไปประดับห้องของคุณ ที่นี่ใช่เลย ยิ่งเก่ามากก็ยิ่งใช่ มันมีแต่คนเล่นของเก่าเหมือนกันเท่านั้นถึงจะเข้าใจคุณค่าของสิ่งนี้ ส่วนของอื่นๆมีขายไม่มากและไม่น่าสนใจ ที่ไหนๆก็มี ที่นี่ของเก่าจริง […]