อำเภอฮอด

หลายครั้งที่ชมสารคดีเกี่ยวการใช้ชีวิตบนทุ่งหญ้าหลายแห่ง เช่น ทุ่งหญ้าแอฟริกากลาง หรือในเคนย่า เฮติ รวมทั้งทุ่งหญ้าของมองโกลเลีย เป็นต้น หลายคนคงคิดเหมือนผมคือ อยากจะไปเดิน อยากจะไปขับรถท่องเที่ยวในท้องทุ่งที่กว้างใหญ่ไพศาลแบบนั้นบ้างสักครั้งในชีวิตก็ยังดี เพราะมันมีความรู้สึกว่าเป็นการขับรถที่ไม่มีอะไรมาขวางกั้น เรียกว่าอิสระไร้พรมแดนว่างั้นเถอะ แต่ที่ใฝ่ฝันนั้นมันช่างห่างไกลความเป็นจริงเหลือเกิน แอฟริกานั้นพอไปได้ แต่ทุ่งหญ้ามองโกลเลียคงยากไปไม่หน่อย แต่ถ้าจะให้แบบเอารถคันเก่งของเราไปขับลุยทุ่งหญ้าแบบนั้นคงเกินฝันแน่ครับ แต่ฝันแบบนี้ก็ได้กลายเป็นความจริงขึ้นมา เมื่อทราบข่าวจากเพื่อนที่อยู่ทาง อ.ดอยเต่าส่งรูปภาพมาให้ชม มันเป็นท้องทุ่งหญ้ากว้างใหญ่มากทีเดียว แม้นว่ามันจะไม่ใหญ่ไพศาลเท่าที่เคยเห็นในสารคดีก็ตาม สถานที่ผมเอ่ยถึงนี้ก็คือ ทะเลสาบดอยเต่า นั่นเอง จากการที่ฝนทิ้งช่วงมาตั้งแต่ปี 54  หลังมหาอุทกภัยน้ำท่วมใหญ่ในเขตภาคกลางปี 54 เป็นต้นมา น้ำในเขื่อนภูมิพลเริ่มลดระดับลงไปเรื่อยๆ จากหลายสาเหตุ แต่สาเหตุหลักก็คือ การปล่อยน้ำสู่ภาคเกษตรกรรมนั่นเอง ขณะที่น้ำไหลเข้าสู่เขื่อนน้อยลง ทำให้น้ำในเขื่อนเหลือไม่ถึง 30 เปอร์เซ็นต์ของปริมาณรองรับทั้งหมด เมื่อน้ำลดระดับลง หลังเขื่อนน้ำจึงแห้งขอด จากยอดเนินสูงเหลือเพียงสายน้ำในลำน้ำแม่ปิง สายน้ำที่ไหลไปหล่อเลี้ยงเขื่อนใหญ่อันคดเคี้ยวเลี้ยวลด ยามที่มองจากยอดดอยสูง เช่น ดอยพระธาตุผาเกิ้ง ผมทราบข่าวว่าน้ำแห้งมานานพอสมควร แต่ก็ไม่ได้อยากไปท่องเที่ยวที่นั่นนัก เพราะเคยไปมาบ่อย ตอนที่น้ำลดใหม่ๆ ท้องทุ่งมีแต่เลนโคลนและกรวดหิน ไม่น่าสนุกนัก แต่หลังจากสองปีผ่านไป ท้องทุ่งแห่งนี้กลับกลายเป็นทุ่งหญ้าที่เขียวขจีสวยงามตา อย่างในภาพที่เพื่อนส่งมาให้ดู ทำให้อดไม่ได้ที่อยากจะเติมเต็มความฝัน ที่จะได้ขับรถบนทุ่งหญ้าที่กว้างใหญ่และเขียวสดนั้นซะที ช่วงที่เหมาะสำหรับเที่ยวท้องทุ่งหญ้าสะวันน่าห์ก็ต้องเมื่อมีสายฝนพรั่งพรมรดราดให้หญ้าที่เหี่ยวแห้งกลับมาเขียวสดอีกครั้งก็ต้องเริ่มจากเดือนมิถุนายนเป็นต้นไป […]

ถ้าจะถามถึงสถานที่ท่องเที่ยวยอดฮิตช่วงหน้าหนาวคงหนีไม่พ้นดอย  ดอย  และก็ดอย นักท่องเที่ยวจากทั่วทุกสารทิศต่างต้องการมาสัมผัสกับอากาศหนาวที่หาได้ยากในประเทศไทย และจังหวัดที่ได้รับความสนใจตลอดกาลคงจะหนีไม่พ้น “เชียงใหม่” ทริปนี้เราจะพาไปเที่ยวดอยที่สูงที่สุดในประเทศไทยกัน  นั่นก็คือ “ดอยอินทนนท์” โดยทริปนี้มีผู้ร่วมเดินทาง  2  คน และเป็นผู้หญิงทั้งคู่ เราเลือกที่จะไม่ใช้บริการของรถขนส่งสาธารณะหรือการไปกับกรุ๊ปทัวร์เพราะนั่นจะทำให้เราไม่สามารถเที่ยวได้อย่างเต็มที่ ดังนั้นเราจึงตกลงกันว่าเราจะขี่มอเตอร์ไซต์ไปกันและอีกนัยหนึ่งเราก็อยากแสดงให้เห็นว่าการเดินทางที่มีแต่ผู้หญิงนั้นมันก็ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด เริ่มออกเดินทาง จะไปดอยอินทนนท์ทั้งทีต้องไปชมพระอาทิตย์ขึ้นให้ได้!! จริงไหม? ด้วยเหตุนี้เราจึงต้องออกเดินทางกันตั้งแต่ตีสี่ เติมน้ำมันให้เต็มถัง เช็คลมยางให้เรียบร้อยแล้วออกเดินทางกันเลย…… เส้นทาง  จากตัวเมืองเชียงใหม่  เราขี่รถไปตามทางหลวงหมายเลข  108  เชียงใหม่-ฮอด  เมื่อถึงกิโลเมตรที่  57 ก็เลี้ยวขวาไปใช้ทางหลวงหมายเลข  1009  จอมทอง-อินทนนท์  ระยะทางประมาณ 48 กิโลเมตรถึงยอดดอย และสำหรับคนที่ไม่อยากขับรถไปเองก็สามารถใช้บริการรถสองแถวสายเชียงใหม่-จอมทองได้ ซึ่งจอดรับผู้โดยสารอยู่ที่ประตูเชียงใหม่ จากนั้นให้ลงรถที่หน้าวัดพระธาตุจอมทองแล้วเหมารถสองแถวขึ้นมาบนดอย ก่อนขึ้นดอย ก่อนเข้าเขตอุทยานเราต้องจ่ายค่าบริการก่อนดังนี้ ผู้ใหญ่(ต่างชาติ)  40(200)  บาท เด็ก(ต่างชาติ)  20(100)  บาท ยานพาหนะ(รถยนต์)  30  บาท จักรยานยนต์  20  บาท แต่เนื่องจากเราทั้งสองคนเป็นนักศึกษาจึงได้จ่ายในราคาคนละ 20 บาท  และจ่ายค่ารถมอเตอร์ไซต์อีก 20 บาท  เมื่อจ่ายเงินเสร็จเราก็จะได้บัตรเข้าชมอุทยานมาและเริ่มออกเดินทางขึ้นดอยกันจริงๆ ซะที จุดชมวิว เวลาประมาณหกโมงครึ่งเราก็มาถึงจุดชมวิว  รีบโดดลงรถ คว้ากล้องถ่ายรูปและขาตั้งกล้องแล้ววิ่งขึ้นไปบนเนินด้วยความรวดเร็วและนี่ก็คือภาพที่ปรากฏตรงหน้า กิ่วแม่ปาน หลังจากที่ชมพระอาทิตย์ขึ้นกันจุใจแล้วเราก็เดินทางต่อไปยัง  “กิ่วแม่ปาน” ซึ่งเป็นเส้นทางศึกษาธรรมชาติ  โดยเราจะต้องเดินเป็นระยะทางประมาณ […]

เช้าวันนี้ตื่นมาพร้อมความสดชื่นเลยค่ะ เก็บบรรยากาศยามเช้ามานิดหน่อย ที่นี่เริ่มตักบาตรกันตั้งแต่เช้ามืดเลยค่ะ ตื่นมาทานอาหารด้านบนสุดของโรงแรม เห็นหมอกยังหนามากๆ สุดยอดเลย ไม่ได้เห็นหมอกในเมืองมากี่ปีแล้ว จำไม่ได้เลย ใครยังไม่ได้อ่านตอน 1 คลิกที่นี่  วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ท้องฟ้าเปิด สดใสมากๆ ฟ้าเป็นฟ้าแบบนี้ สีตัดกับทุ่งดอกบัวตองแน่นอน ทานอาหารเช้าเสร็จก็ออกเดินทางไปยังทุ่งดอกบัวตองที่แม่อูคอเลยค่ะ เช้าวันต่อมา วันที่ 14 พ.ย.57 เป็นวันที่จะมีพิธีเปิดงานเทศกาลทุ่งดอกบัวตองพอดีค่ะ ก็จะมีท่านผู้ว่าฯแม่ฮ่องสอนมาเปิดงานเองเลย คนเลยจะเยอะเป็นพิเศษ ถึงผู้คนจะเยอะไปบ้างแต่ก็ดูครึกครื้นดีค่ะ ไม่รอช้าเราก็ไปสำรวจอีกเส้นทางที่ขึ้นไปบนยอดกัน ทีนี้ไปด้านขวาบ้าง แล้วเราก็ขึ้นมาบนสุดอีกครั้งแบบเหนื่อยหอบเหมือนเดิม แต่ๆๆๆๆๆ มันคนละอารมณ์กับเมื่อวานเลยค่ะ เห็นวิวไปสุดลูกหูลูกตาเลยครั้งนี้ อากาศดีมากๆ วิวสวยมากๆเหมือนกัน สีเหลืองเต็มดอยเลยค่ะ ขึ้นมาอ่างเหนื่อยหอบก็ยอม พอลองมาบันไดด้านขวาทางจะโล่งกว่าบันไดด้านซ้ายนิดนึงค่ะ กิ่งของต้นดอกบัวตองโน้มลงไม่เยอะ ไม่บังทางดีค่ะ เก็บบรรยากาศด้านบนได้สักพักก็ลงมาตรงศาลาแปดเหลี่ยมค่ะ มาดูงานพิธีเปิดกันนิดนึง ว่ากันว่าการแสดงที่นี่สวยมากๆ เลยขออยู่เก็บภาพกันสักหน่อยค่ะ มองขึ้นไปด้านบนเห็นร่มสีแดงสดตัดกับท้องฟ้าพอดี สวยมากๆเลย เสร็จจากเที่ยวทุ่งดอกบัวตองแบบอิ่มๆแล้ว ก็เดินทางกันต่อค่ะ ไปกันที่วัดต่อแพ ค่ะ ที่นี่เป็นวัดที่น่าสนใจทางประวัติศาสตร์มากๆ เพราะที่นี่เคยเป็นทางผ่านของทหารญี่ปุ่นในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง เส้นทางนี้จะเป็นทางผ่านไปพม่าเลยไปถึงอินเดีย เมื่อญี่ปุ่นพ่ายแพ้สงครามมาก็ยังใช้วัดต่อแพเป็นที่พักรักษาตัวอีกด้วย ดังนั้นก็จะมีร่องรอยของประวัติศาสตร์ในยุคนั้นให้เห็นกันทั้งสะพาน เส้นทางเดิน ข้าวของเครื่องใช้ มากมาย […]