ฝนชุ่มฉ่ำอย่างนี้ ต้นไม้เขียวสดชื่นเป็นพิเศษ จัดกระเป๋าออกเดินทางไปเพิ่มพลังกันดีกว่า วันนี้อยากชวนไปเที่ยวเชียงรายบนเส้นทางสายใหม่ที่ไม่ค่อยมีใครนึกถึง หน้าฝนอย่างนี้ถนนสายนี้สวยและโรแมนติกสุดๆ ไปเลยนะ..จะบอกให้
คนส่วนใหญ่เดินทางไปเชียงรายด้วยถนนสาย 118 หรือดอยสะเก็ด-เวียงป่าเป้า-แม่สรวย เพราะถนนกว้างมากกว่าแต่น้อยคนจะรู้ว่าเส้นทาง 107 จากเชียงใหม่มุ่งหน้าไปทางเชียงดาว-ฝาง-แม่อายก็สะดวกสบายไม่แพ้กัน ยิ่งทริปนี้เราตั้งใจว่าจะไปค้างคืนที่ดอยแม่สลองหนึ่งคืน เส้นทางนี้ช่วยย่นเวลาได้เยอะเลยล่ะ
ออกจากเชียงใหม่ยามเช้าสบายๆ มุ่งหน้าไปที่อำเภอเชียงดาวกันก่อน ยามฝนโปรยปรายอากาศสุดแสนสดชื่น ปุยเมฆอ้อยอิ่งคลอเคลียกับดอยหลวงเป็นภาพที่ชวนฝันดีจริงๆ อันที่จริงเชียงดาวมีที่เที่ยวเยอะมากแต่วันนี้จะขอพาไปใกล้ชิดธรรมชาติด้วยการไปชมผีเสื้อที่ด่านผาตั้งกันก่อนก็แล้วกัน
การเดินทางให้ใช้เส้นทางเชียงใหม่-ฝาง แล้วแยกซ้าย เข้าทางเดียวกับจะไปถ้ำเชียงดาว ขับตามทางมาเรื่อยๆ จนถึงสามแยกไปเมืองคอง (ตามป้ายบ้านระเบียงดาวมาก็ได้) ขับต่อไปจนเจอด่านเจ้าหน้าที่ป่าไม้ที่จุดตรวจผาตั้ง จอดรถตรงนั้นได้เลย บอกเจ้าหน้าที่ว่าขอมาชมผีเสื้อสามารถเข้าไปได้โดยไม่ต้องเสียค่าผ่านด่าน (ปกติเก็บค่าผ่านด่านสำหรับผู้ที่เดินทางไปเมืองคองและพื้นที่ใกล้เคียง)
ด่านผาตั้ง เรียกได้ว่าเป็น จุดชมผีเสื้อ ที่ดีที่สุดของเชียงใหม่
เลยเชียวมีผีเสื้อพันธุ์ที่พบเจอได้ยากหลายชนิด พื้นที่แถวนี้มีดินโป่งที่ผีเสื้อชอบมาเกาะกินแร่ธาตุอยู่เป็นจำนวนมาก หากวันไหนโชคดีเราอาจได้เจอผีเสื้อหลากสีสันหลายสิบตัวมาเกาะกลุ่มอยู่บนดินเป็นภาพที่สวยงามสุดๆ ตรงลำธารด้านหลังด่านตรวจก็เป็นอีกจุดหนึ่งที่ผีเสื้อมักเกาะกลุ่มกันอยู่หนาแน่น ดูน่าตื่นตาตื่นใจจริงๆ
ผีเสื้อจะออกหากินตอนสายๆ เมื่อมีแสงแดดส่องถึง วันไหนอากาศสดชื่นไม่ครึ้มฝนวันนั้นก็จะโชคดีเป็นพิเศษและลุ้นได้เลยว่าจะได้พบผีเสื้อจำนวนมาก แต่ถ้าวันไหนครึ้มฝนมากๆ วันนั้นอาจจะเจอผีเสื้อน้อยหน่อยหรืออาจไม่เจอเลย สักสิบโมงถึงบ่ายสองก็ยังเป็นเวลาที่เฝ้าชมอยู่ได้เกือบตลอดเวลา
ออกจากเชียงดาวมุ่งหน้าต่อไปตามเส้นทาง อยากจะชวนให้แวะสวนอินทผลัมของโกหลักบริเวณอำเภอไชยปราการกันก่อน ตั้งอยู่ด้านซ้ายมือเห็นเด่นชัด ที่นี่เป็นสวนอินทผลัมแห่งแรกในประเทศไทยที่โกหลักนำมาเพาะขยายและได้พัฒนาสายพันธุ์เป็นของเราเอง ทำให้คนไทยมีอินทผลัมชนิดกินแบบสดๆ ได้ด้วย
หลายคนคงเคยกินแบบตากแห้งมาแล้ว แต่ถ้าได้ลองชิมผลสดจะได้ลิ้มรสชาติอร่อยไปอีกแบบ เนื้อสัมผัสกรอบหวาน รู้สึกกรุบๆ ตั้งแต่กัดคำแรกแต่อาจจะมีเฝื่อนปากไปบ้างเพราะเราไม่ค่อยคุ้นรสชาติ แต่พอกินไปแล้วก็อร่อยเพลิน หวานชุ่มคอดีจริงๆ ผลสดมีสีเหลืองน่ากินจำหน่ายแพคละ 300 บาท นอกจากนั้นก็มีผลสุกแช่เย็นกินเหมือนไอติมก้อนจิ๋วหรือแยมสำเร็จรูปใช้ทาขนมปัง ที่น่าเสียดายคือเราตั้งใจจะมาชิมน้ำอินทผลัมสด แต่มีลูกค้าเหมาซื้อไปจนหมด เลยบอกตัวเองว่าคราวหน้าต้องมาเยือนอีกรอบและไม่ขอพลาดแน่ๆ
จากนั้นแวะเติมพลังด้วยมื้อเที่ยงแสนอร่อยที่ร้านข้าวซอยริมน้ำ ที่อำเภอฝาง ร้านนี้อยู่ฝั่งขวามือเชิงสะพานข้ามแม่น้ำเล็กๆ (เข้าเขตเทศบาลตำบลเวียงฝาง เลยศูนย์บริการเชฟโรเล็ตมาเล็กน้อย) ร้านนี้ข้าวซอยอร่อยสุดยอดจริงๆ น้ำซุปเข้มเข้มข้นได้รสชาติแบบไม่ต้องปรุง แถมด้วยเส้นบะหมี่เหนียวนุ่มที่ทำเองให้ความรู้สึกเข้ากั๊น-เข้ากันชนิดที่กินชามเดียวไม่เคยพอ ข้าวหมกของร้านนี้ก็อร่อยเลิศ ข้าวไม่แข็งไม่เละจนเกินไป หอมกลิ่นเครื่องเทศที่ให้หมกข้าวแบบละมุนกรุ่นอยู่ในจมูก กินแล้วฟินทุกคำ จะกินข้าวหมกไก่หรือข้าวหมกเนื้อก็เลือกได้ตามความพอใจ
อิ่มแล้วเดินทางกันต่อ เส้นทางจากฝางไปยังแม่อาย ขับได้เรื่อยๆ สบายๆ เพราะไม่ต้องผ่านโค้งที่คดเคี้ยวแล้ว บรรยากาศสองข้างทางสวยสบายตา ธรรมชาติสดชื่น ผ่านอุโมงค์ต้นไม้เขียวสดเป็นช่วงๆ โดยเฉพาะช่วงที่ผ่านสะพานขามแม่น้ำท่าตอน สวยสะกดใจมาก เป็นอีกจุดหนึ่งที่น่ามาล่องแพผจญภัยที่สุด
ขึ้นชื่อว่าต่อนยอนทริปก็ต้องแวะไปตลอดทางแหละนะ ตอนเข้าเขตท่าตอนเห็นป้ายบ่อน้ำพุร้อนพระเจ้าห้าพระองค์ เราก็เลี้ยวรถเข้าไปด้วยความอยากรู้ทันที ที่นี่มีน้ำร้อนผุดขึ้นมาไหลเป็นธารน้ำเหมือนสวนออนเซ็น ปัจจุบัน อบต.แม่อายได้ส่งมอบพื้นที่ให้วัดท่าตอนเข้ามาดูแลและพัฒนา จึงมีการปรับปรุงเป็นห้องอาบน้ำแร่ด้านหลังด้วย คนเดินทางสามารถแวะพักแช่น้ำร้อนหรือแช่เท้าให้หายเมื่อยหรืออาจหลักสักงีบก่อนเดินทางต่อก็ได้
ออกจากอำเภอแม่อายขับรถมาอีกนิดเดียวชนิดเม้าท์กันยังไม่ทันจบ เจอด่านตรวจกิ่วสะไตก็ให้เลี้ยวซ้ายยังถนนสาย 1234 มุ่งหน้าสู่ดอยแม่สลอง แค่ชั่วอึดใจก็ถึงแล้วอากาศช่วงนี้เย็นสบายจนเปิดกระจกรับลมเย็นได้เลย ยิ่งพอไปถึงยอดดอย อากาศหนาวจนต้องคว้าผ้าพันคอมาห่มเลยทีเดียว อุณหภูมิช่วงสี่ห้าโมงเย็นอยู่ราวๆ 25 องศาเท่านั้นเองและยิ่งมืดก็ยิ่งหนาวไปเรื่อยๆ ฟินสุดๆ อะ..ขอบอก
ที่พักบนดอยแม่สลองมีให้เลือกหลายหลากราคา ตั้งแต่หลักร้อยไปจนถึงหลักพัน เลือกได้เอาได้ตามงบประมาณในกระเป๋า เก็บของเข้าที่พักเรียบร้อยแล้วออกไปเที่ยวตลาดชากันก่อน ตลาดชาอยู่ใกล้ๆ สุสานนายพลต้วน ที่นี่เป็นแหล่งขายของฝาก ของที่ระลึกต่างๆ เช่น ใบชาชนิดต่างๆ ลูกบ๊วย ท้อดอง รวมถึงเสื้อผ้าเครื่องประดับแบบชาวเขาเหมือนเชียงใหม่บ้านเรา แต่งานปักหลายๆ อย่างก็ถือว่าประณีตกว่าบ้านเราอยู่เยอะทีเดียว ใครชอบอะไรก็ช้อปกันให้สนุกไปเลย เพราะข้าวของราคาย่อมเยาจริงๆ
มาถึงดอยแม่สลองแล้วอย่าพลาดชิมอาหารยูนนานต้นตำรับ เพราะคนที่อาศัยอยู่ดั้งเดิมเป็นชาวจีนอพยพมาจากยูนนานและมาตั้งรกรากอยู่ที่นี่ ร้านอาหารมีให้เลือกทั้งร้านเล็กร้านใหญ่ โรงแรมบางแห่งก็มีร้านอาหารเป็นของตัวเองด้วย เราเลือกมากินที่ร้านอิ่มโภชนาที่เขาว่ากันว่าเป็นร้านต้นตำรับ (ตรงข้ามคุ้มนายพลรีสอร์ท) อยู่ไม่ไกลจากตลาดชาเท่าไร เมนูสำหรับอาหารเย็นมื้อนี้ ได้แก่ ขาหมูหมั่นโถว รสชาติอร่อยหอมกลิ่นเครื่องเทศ อ่อนๆ หมูสับผัดผักกาดดอง ให้รสชาติกลมกล่อมเปรี้ยวหวานเค็มเผ็ด กินเพลินชนิดเติมข้าวได้เรื่อยๆ (ฮา) กับเมนูสุดท้ายคือยำยอดชาปลากระป๋อง ได้รสที่แปลกแตกต่างแต่ก็อร่อย เพราะยำให้รสเผ็ดเปรี้ยว ส่วนใบชาจะมีความเฝื่อนและขมอยู่นิดๆ พอกินเข้าไปด้วยกันแล้วกลมกล่อมดีมากๆ
อิ่มท้องแล้วก็กลับเข้าที่พักได้ อันที่จริงตั้งใจเอาไว้ว่าคืนนี้ถ้าฟ้าเปิดจะนอนดูดาวกันสักหน่อย แต่สายฝนหล่นโปรยตลอดทั้งคืน ทำให้อากาศที่เย็นแล้วยิ่งหนาวลงไปอีก คืนนี้ที่แม่สลองเราจึงนอนอุ่นสบายในผ้าห่มโดยไม่ต้องเปิดแอร์เลยจริงๆ
พอได้หลับสนิทในที่ที่อากาศดี เราก็ตื่นได้อย่างสดชื่น ยามเช้าหมอกปกคลุมขุนเขาเบื้องหน้าชวนให้ม้วนตัวอยู่บนเตียงแบบไม่อยากลุกไปไหน แต่กิจกรรมยามเช้าก็พาหัวใจเต้นแรงจนอดใจไม่อยู่ หลังจากจัดแจงกินอาหารเช้าให้พออยู่ท้อง เราก็มุ่งหน้าไปยัง
ไร่ชา 101
ซึ่งเป็นแปลงปลูกชาแบบเปิดให้คนเข้าไปเยี่ยมชมได้ แปลงชาทอดยาวบนเนินเขาสุดลูกหูลูกตา ดูแล้วอยากจินตนาการว่าตัวเองเป็นนางเอกเรื่องเดอะซาวน์ออฟมิวสิคทีเดียวเชียว (อุ๊บส์ ..แก่มาเลย555) ไร่ชาถูกตัดแต่งไว้อย่างเป็นระเบียบเพราะเป็นต้นชาที่ใช้เก็บเพื่อจำหน่ายจริงๆ
เราคิดว่าเจ้าของไร่ชา 101 นี่ใจกว้างมากๆเลยนะที่แบ่งปันให้คนได้เข้ามาเที่ยวไร่ชาแบบไม่มีค่าใช้จ่าย เพราะต้นชาจำนวนไม่น้อยยังมียอดชาอ่อนๆที่ยังไม่ได้เก็บอีกเป็นจำนวนมาก (เงินทั้งนั้น) ของอย่างนี้ ก็ต้องอาศัยว่ามีจิตสำนึกกันด้วยอ่ะนะ เที่ยวชมได้แต่อย่าทำลายก็แล้วก็กัน เพราะเข้าใจว่าเขาคงต้องเผชิญเหตุการณ์อย่างว่ามาแล้วไม่น้อย ถึงได้เห็นป้ายเตือนว่า “ห้ามเด็ดยอดชา” อยู่เป็นระยะๆ สำหรับคนที่ชมไร่ชาแล้วอยากสัมผัสรสชาติของชาจากแหล่งปลูกโดยตรงก็เดินข้ามถนนไปยังฝั่งตรงข้ามได้ ไร่ชา 101 มีบริการชาให้ชิมฟรีและมีใบชาหลากชนิดจำหน่ายด้วย
แต่พวกเราเป็นมนุษย์สายแหลก ออกจากไร่ชาแล้วเราจะมุ่งหน้าไปร้านขนมที่ดังที่สุดบนดอยแม่สลองกันนั่นก็คือร้าน Sweet Masalong ร้านนี้จำหน่ายอาหาร กาแฟ และเบเกอรี่อร่อยๆที่เจ้าของลงมือทำเอง หน้าตาอลังการแบบขนมในโรงแรมเลยล่ะ แต่น่าเสียดายที่เรามาเที่ยวช่วง Long Weekend ขนมหลายอย่างที่หมายตาเอาไว้หมดเกลี้ยงเลย (ฮือ..ร้องไห้หนักมาก) แต่ยังไงก็ยังโชคดีที่ได้ชิมอีกหนึ่งซิกเนเจอร์ของร้านนี้ นั่นคือ สโคนรสอร่อย จริงๆ แล้วสโคน (scone) เป็นขนมไว้กินน้ำชายามบ่าย เนื้อสัมผัสจะต้องแห้งหน่อยเพื่อดื่มชาล้างคอไปแล้วจะรสอร่อยพอดี แต่สำหรับคนไทยเรากินอย่างนั้นไม่ถูกปากแน่ สโคนของที่นี่จึงมีเนื้อสัมผัสที่พอดีไม่แห้งจนร่วนหรือไม่ชุ่มจนแฉะเกินไป มีรสหวานอ่อนๆ ตามธรรมชาติ กินคู่กับแยมโฮมเมดที่ทำเองอีกนิด ดื่มคู่กับกรีนทีลาเต้ที่อร่อยเลิศอีกหน่อย แถมได้นั่งทอดน่องมองออกไปยังทิวทัศน์พาโนรามาเห็นภูเขาสีเขียวสุดตาอีก มันชวนให้ตะโกนร้องว่า “ชีวิตดี๊ดี” จริงๆ
บะหมี่เกี๊ยวยูนนาน
ก่อนลาจากเมืองในม่านหมอกแห่งนี้ เราจะปิดท้ายกันได้ความฟินระดับเทพ นั่นคือบะหมี่เกี๊ยวยูนนาน เป็นร้านเล็กๆ ของชาวบ้านอยู่ริมถนนอยู่ไม่ห่างจากร้าน sweet masalong มากนัก ที่ตั้งของร้านอาจจะหายากสักหน่อยเพราะอยู่ตรงเนินสูงชันพอดี ลองถามชาวบ้านแถวนั้นดูก็ได้ว่าร้านอยู่ที่ไหนเพราะเห็นคนท้องถิ่นก็มากินกันเกือบทุกคน
จุดเด่นของบะหมี่ร้านนี้คือการทำเส้นบะหมี่เอง เป็นเส้นที่เหนียวนุ่มและไม่เละ เสิร์ฟพร้อมหมูอบหั่นฝอย ถ้าจะให้ครบเครื่องต้องเติมพริกที่มีหน้าตาเหมือนน้ำพริกอ่องลงไปด้วย รสชาติเผ็ดจี๊ดเข้มข้นแต่ให้กลิ่นรสที่อร่อยเป็นเอกลักษณ์จริงๆ ราคาเริ่มต้นแค่ชามละ 40 บาท แต่ถ้าได้เห็นปริมาณแล้วจะต้องร้องจ๊าก เพราะคุณป้าเจ้าของร้านจัดเต็มเลยจริงๆ ใครไหวอยากให้ลองกินบะหมี่แห้งหนึ่งชาม น้ำหนึ่งชาม จะได้สัมผัสความอร่อยไปคนละแบบ อ้อ..อย่าลืมเกี๊ยวซ่าด้วยล่ะ นี่คืออีกของอร่อยของร้านนี้ที่เรามากินไม่ทันเช่นกัน(หมดแล้วตั้งแต่ยังไม่เที่ยง!) เกี๊ยวซ่าไส้กุ้ยช่ายทำเองวันต่อวัน หมดแล้วก็คงต้องรอไปรอบอื่นเลยล่ะ
จะว่าไปแล้ว มาแม่สลองคราวนี้ยังกินไม่สมอย่างใจอยาก คงต้องมีนัดล้างตากันใหม่อีกรอบแน่ๆ อยากบอกว่าแม่สลองหน้าฝนนี่มีเสน่ห์เหลือเกิน อากาศเย็นสบาย ต้นไม้อวดสีเขียวนวลตา หมอกอ้อยอิ่งอยู่เกือบตลอดทั้งวัน พาให้ระดับความสุขของเราเต็มปรี่พร้อมกลับไปใช้ชีวิตได้อย่างเต็มสปีด ด้วยระยะทางไม่ใกล้ไม่ไกล ขับรถแค่อึดใจก็ถึงมาเยือนแม่สลองด้วยตัวเองให้เห็นกับตาแล้วจะรู้ว่าความสุขของเรานั้นอยู่ใกล้แค่มือคว้าเท่านั้นเอง
