เราต่างก็เป็นคนดี
ขอย้ำอีกครั้งนะพี่น้องเอ๋ย ว่าเรา
“เราทุกคน”
หากว่าใครซักคน จะตั้งคำถามกลับมา ว่าทำไม มันจึงเป็นเช่นนั้น
ผมขอออกความเห็น และตั้งข้อสังเกต ถึงที่มาที่ไปของหัวข้อนี้
ว่าแต่ว่า คุณเชื่อหรือไม่ ที่เราทุกคนเป็นมัน จริงๆนะ
คุณคิดว่ายังไง?
แล้วมันเป็นเพราะอะไร
นั่นคงเป็นเพราะว่า ความจริงแล้ว ความดีในมุมมองของคนเรา มันก็มีมุมมองต่อสิ่งนี้ ที่แตกต่างกันออกไป
ใช่หรือไม่?
แถมในบางชุดความคิดของพฤติกรรม และการกระทำที่เราจะตัดสินว่า ใครซักคน นั้นเป็นคนดีแถมบางทีมันไม่ได้มีตัวชี้วัด ที่ตายตัว
ใช่หรือป่าว?
ช่างเป็นสัจธรรมชีวิต ที่มิอาจหลีกเลี่ยงได้
เพราะความจริงแล้ว ในบางกรณี บรรทัดฐานทางสังคม กรอบของศิลธรรมอันดี หรือแม้แต่จารีตประเพณี ก็ไม่ใช่เครื่องมือ ในการชี้วัดว่า ใครคนหนึ่ง คือคนที่ “ดี”
พฤติกรรมและการกระทำ ที่ใครคนนั้นแสดง หรือปฎิบัติตนออกมา ให้เราได้เห็น
นั่น มักจะเป็นเครื่องมือในการชี้วัดสำหรับเราอยู่ดี ว่าเขาปฎิบัติต่อเราดีรึป่าว ตามแต่บริบท และความสัมพันธ์ ที่ทั้งสองนั้นต่างมีให้กัน
นั่นคงจะเป็นประเด็นสำคัญ ของใครซักคน ที่จะเลือกมอง และตัดสินคนรองข้าง ว่าพวกเขาดี ในสายตาเราแค่ไหน เพราะไม่ว่ายังไง บุคคลที่คุณมองว่าดี แต่คนอื่นในสังคมอาจจะมองแย่ ในสายตาของพวกเขาเหล่านั้นก็เป็นได้
เพราะหน้าที่ การปฎิบัติตนในสังคม มันก็มีกรอบของมันอยู่ใน เราต่างก็เป็นคนดี
คุณคือ มิตรภาพของเขา หรือไม่
คุณใช่ ผู้มีพระคุณของเขา หรือเปล่า
คุณเป็น คนที่เขาเรียกว่าครอบครัว หรืออย่างไร
หรือคุณ คือใครบางคนที่เขารักและแคร์ ยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด
เหตุผลที่ว่าทำไม สังคมถึงมีการแบ่งฝักแบ่งฝ่าย หรือพรรคพวกกันสิ่งเหล่านี้ก็คงเป็นอีกหนึ่งแลปัจจัยสำคัญ อย่างไม่ต้องสงสัย นั่นก็มักจะไม่พ้น สิ่งเหล่านี้
“ใช่หรือไม่”
สุดท้ายแล้วนั้น ไม่ว่าคุณๆทั้งหลาย จะมองใคร ว่าเป็นคนดี หรือไม่ดี
ขอแค่สิ่งที่คุณตัดสินใจ ในการจะเลือกมองมันไปแล้วนั้น มันเกิดขึ้นมาจากรากฐานของการ คิด วิเคราะห์ และแยกแยะ ว่าอะไรสมควรแก่การที่เราจะเลือกมองอย่างงั้น
เพราะต่อให้ ในบริบททางสังคมที่คุณอาศัยอยู่ จะมีบรรทัดฐาน เป็นแบบไหน วิถีประชา รูปแบบใด
ผมเองก็หวังว่า
การตัดสินใจ ในการเลือกมองใครซักคนที่คุณว่า
“เป็นคนดี”
มันจะไม่ได้อยู่แค่ในกะลา หรือกรอบทางความคิดของคนรอบข้าง เพียงอย่างเดียว
ถามว่าทำไม?
ผมถึงใช้คำว่ากะลา เพราะว่า มันคือการเปรียบเปรย ระหว่างมนุษย์ตัวเล็กๆอย่างคนเรา กับโลกใบนี้ ที่แสนจะกว้างใหญ่ เหมือนดั่งสุภาษิตที่ว่า “กบในกะลา”
หากไม่ยอมรับ ที่จะออกไปพบเจอกับโลกภายนอก แล้วเผชิญหน้ากับความหลากหลาย ทั้งผู้คน แนวคิด ความเชื่อ ทัศนคติ ฯลฯ
แต่แล้วในท้ายที่สุดนั้น ความจริงที่ว่า “เราต่างก็เป็นคนดี”
ก็คงเป็นเพราะว่า วิจารณญาณ ที่เราต่างมีมัน จากการที่ตนนั้น เติบโต และเลือกที่จะวิเคราะห์มัน มากกว่าการเชื่อฟัง คำกล่าวอ้าง ของคนรอบข้าง ทั้งแนวคิด และทัศนคติ ที่ถูกปลูกฝังมา มันควรเอามาเป็นเพียงคุณค่า ที่มากพอ เพื่อใช้เป็นอีกหนึ่งในปัจจัย สำหรับการที่คุณจะตัดสินใจอะไร
เพราะนั่นมันก็คง ขึ้นอยู่กับ ตัวคุณเอง
ไม่ใช่คนรอบข้าง ที่จะมีสิทธิ์วิเคราะห์ และชี้นำตัวคุณ นอกจากตัวคุณเอง
ด้วยความปรารถนาดี
จาก เพื่อนมนุษย์ท่านหนึ่ง
ถึง เพื่อนมนุษย์ท่านอื่น
